เพราะร้างศรัทธาศีลธรรม
: กลอนสะท้อนสังคม
๏ แสงสี
ฟ้าอ่อน........................สะท้อน ทั่วใน เวหน
รังสี
สุริยน................................สืบสน ธยา มาบรรจบ
สาดแสง
สุดท้าย.......................สยาย ยังพื้น พิภพ
ก่อนจะ
เลื่อนหลบ......................ประสบ นิศา ราตรี
๏ ปักษา
เงียบเสียง....................เข้านอน คอนเคียง แน่นิ่ง
นกไม่
ไหวติง............................แต่จิ้ง หรีดแสน สุขี
ร้องร่ำ
ทำเพลง..........................ประเลง ประสาน ดนตรี
ดั่งวง
มโหรี...............................เกษม เปรมปรีดิ์ ภิรมย์
๏ กลับเข้า
เรือนนอน...................เมื่อครั้ง แต่กอน แต่ไร
รู้สึก
ปลอดภัย............................อันตราย ไม่มา ทับถม
แต่กาล
ปัจจุบัน..........................(ความ)วิตถาร สรรค์สั่ง สังคม
บัดสี
ค่านิยม..............................อุดม ดื่นชั่ว มัวเมา
๏ บ้านใกล้
เรือนเคียง..................อาจกำลัง ลำเลียง ยาเสพย์ติด
พี่น้อง
ผองมิตร..........................อาจติด การพนัน โกงเขา
คนแก่
ในบ้าน............................อาจจะ อนาจาร ผู้เยาว์
ผัวเมีย
เคลียเคล้า.......................อาจก่อ เหตุเศร้า เสียใจฯลฯ
๏ วิปริต
ทิศทาง.........................เพราะร้าง ศรัทธา ศีลธรรม
จิตใจ
ใฝ่ต่ำ...............................ก่อกรรม ทำเข็ญ เป็นนิสัย
ไม่เลือก
ชาวบ้าน........................แม้แต่ สมภาร เด็ก-ผู้ใหญ่
กล้าทำ
ทรามไกร........................อย่างไร้ สำนึก คึกคะนองฯ
๑๓ กันยายน
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น