สร้างภาพ : กลอนคติเตือนใจ

สร้างภาพ : กลอนคติเตือนใจ

๏    มวลอา กาศเย็น.......................(เลื่อน)ลงมาเล่น กับอา กาศชื้น

ณ ยาม ค่ำคืน...........................กลมกลืน กลั่นเป็น หยาดฝน

ไหลหลั่ง รดริน.........................แผ่นดิน พสุ ธาดล(พสุธาดล=พื้นแผ่นดิน)

สดชื่น รื่นชล............................ปลายฝน ต้นหนาว คราวครา

๏    รุ่งอรุ โณทัย...........................ที่ไร้ สุรีย์ ศรีส่อง

เมฆี ปรี่ครอง............................อุ้มน้ำ ฉ่ำนอง ท้องฟ้า

โปรยปราย ไม่หยุด....................ประดุจ ประดิษฐ์คำ ร่ำลา

พิลาส วรรษา............................ใกล้กาล เวลา จรจรัล(จรจรัล=เดินไป)

๏    วัฏจักร ธรรมชาติ......................สามารถ คาดได้ ไม่เก้อ

ประสบการณ์ พานเจอ.................เสมอๆ มิแปรผัน

ยิ่งมี ข้อมูล...............................ยิ่งกูล เกื้อกิจ สัมพันธ์
พยา กรณ์กัน.............................หลายวัน ล่วงหน้า สาธยาย

๏    ก็เหมือน พฤติกรรม...................คนทำ ประจำ บำเพ็ญ

ความคิด อ่าน(ความ)เห็น.............เป็นเหตุ แห่งผล ต้นสาย

สามารถ คาดเดา........................รู้เท่า ทันคน กลอุบาย

ดี-ชอบ-ชั่วร้าย...........................คล้ายๆ นิสัย สันดาน

๏    วันดี คืนดี................................ทำสิ่งที่ แปลกหู แปลกตา

ย่อมถูก กังขา.............................ไม่ศรัทธา เชื่อถือ คือคำขาน

(การ)คบค้า สมาคม.....................อย่าฟัง (แค่)คารม คมคราญ

ธรรมชาติ ผองพาล......................ชอบการ สร้างภาพ ฉาบหน้าเอยฯ

๒๕ กันยายน ๒๕๖๑