ธรรมสถาน : กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏ .........................................การ ป
ฏิบัติธรรม
มิใช่
แค่กรรม...........................กระทำ ที่วัด
(ใน)วันพระ
วันโกน...................โชกโชน กิจจัด
(แต่)จิตจ้าน
สันทัด...................ตามสัญ ชาตญาณ
๏ ..........................................ศีลสัตย์
อัชฌา
เที่ยว อา
ราธนา........................(ตาม)วัดวา สถาน
แล้วก็
สับปลับ..........................เมื่อกลับ ถึงบ้าน
สนอง
สันดาน...........................ตัณหา ราคี
๏ ...........................................ศีลต้อง
รักษา
ทุกวัน
(ทุก)เวลา.......................อย่าได้ หน่ายหนี
ต้องไม่
ให้ขาด..........................องอาจ ฤดี
ต้องไม่
ให้มี..............................ด่างพร้อย รอยเพียน(เพียน=เพี้ยน)
๏ ............................................กาย-วาจา-ใจ
(คือ)แก่นสาร สถานให้.................เกลา-ขัด-ดัดเสถียร
อวิรุทธ์
ทุจริต.............................ผิดพลาด ปราดเปลี่ยน(อวิรุทธ์=ไม่ขัดข้อง)
กุศล
วนเวียน.............................จำเนียน เจียรวาง(จำเนียน=ขลิบ,เจียร=ยืนนาน)
๏ ............................................เราอยู่
ที่ไหน
ธรรมะ
สถานไซร้.........................เคียงใกล้ ไม่ห่าง
สุธีร์
ปฏิบัติ................................ปัจจัย ปลายทาง(ธีร-=ฉลาด)
มล
สะสาง.................................ถากถาง ทำลาย(มล อ่าน มะละ=ความสกปรก)
๏ .............................................ทุกแห่ง
ทุกหน
สุทธา
กระมล.............................กุศล สยาย
ทุกที่
ทุกเวลา............................สัมมา มิคลาย
อย่ามัว
แต่หมาย........................ใคร่(ึความหมาย)คับ แคบเลยฯ
๓๐ กันยายน ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น