ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
: กาพย์ยานี๑๑
๏ ศักดิ์ศรี
ความเป็นคน...................ตั้งอยู่บน กุศลสรร(สรร=หา)
เชิดดี
ชูชีวัน.................................สรรพสถานการณ์ ฟันฝ่าไป
๏ มิออก
นอกลู่ทาง........................ศีลธรรมสร้าง สว่างไสว
สุทธา
มโนมัย...............................หทัยแกล้ว แผ้วมลทิน
๏ มโนธรรม
มุ่งสำนึก.......................ดี-ชั่วศึก ษาถวิล
จริยธรรม
กรรมอาจิณ......................จวบชีวิน สิ้นลมปราณ
๏ ต่อหน้า
แลลับหลัง.......................คุณธรรมยัง ยั่งยืนหาญ
ปราศจาก
ซึ่งสันดาน.......................อันธพาล มานทรชน
๏ ศักดิ์ศรี
มีในมนุษย์........................ผู้ที่หลุด พ้นโฉดฉล
(ความ)เลวร้าย
ไกลกระมล................มิเห็นแก่ตน มนเถื่อนดำ
๏ ศักดิ์ศรี
ย่อมมีได้...........................เมื่อจิตใจ มิใฝ่ต่ำ
(ความ)หยาบช้า
เลวระยำ..................สำคัญหมาย สลายมี
๏
สิ่งชั่ว มิมัวเมา...............................สลักเสลา เพราเพริศศรี
เทิดทูน
คุณความดี..........................คือคติ กฤตยา(กฤตยา=เกียรติ)
๏ จิตใจ
ไม่สูงส่ง...............................อย่าทระนง ศักดิ์ศรีหา
ต่อให้
หลายเงินตรา..........................ยศตำแหน่ง ตกแต่งเอยฯ
*มนุษย์=มนะ(ใจ)+อุษยะ(สูงส่ง)=ผู้มีจิตใจสูงส่ง
๑๕ กันยายน ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น