เด็กคือผ้าขาว : กาพย์ยานี๑๑
๏ เด็กไม่
รู้หรอกว่า..........................คนเกิดมา ต้องอาศัย
(ความ)สามารถ
เป็นปัจจัย................ในการทำ มาหากิน
๏ เริงเร่า
เอาแต่เล่น.........................ไม่ว่างเว้น เร้นถวิล
เล่นซน
จนลืมกิน............................เรี่ยวแรงสิ้น (ค่อย)ล้มตัวนอน
๏ ผู้ใหญ่
ต้องถ่ายทอด......................หลัก(การ)อยู่รอด สอดสั่งสอน
พัฒนา
ปัญญาธร............................การผัดผ่อน รอนเภทภัย(ธร=ผู้ทรงไว้)
๏ ศีลธรรม
คุณความดี.......................คือวิถี ที่ต้องให้
ถ่ายทอด
แต่เยาว์วัย........................ใจยังขาว ราวพัสตรา(พัสตร์=ผ้า)
๏ ยึดถือ
ความซื้อสัตย์.......................ปฏิบัติ ให้เห็นว่า
คือคติ
ของชีวา...............................ที่เกิดมา ต้องกระทำ
๏ งดงาม
ความเสียสละ......................ใจเมตตา ประเสริฐล้ำ
รักดี
มีมโนธรรม...............................รักษาคำ พูดดุษฎี(ดุษฎี=ความชื่นชม)
๏ สุรา
ยาเสพย์ติด..............................อย่าใกล้ชิด ผิดวิถี
การพนัน
มันไม่ดี..............................อย่าริเล่น เป็นโทษจริง
๏ ผ้าขาว
พร้อมจะยับ..........................และซึมซับ รับทุกสิ่ง
อย่าให้
เด็กชายหญิง.........................เป็นเหมือนลิง สิงคีเลย(สิงคี=วัว,ควาย)
๑๘ กันยายน ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น