สอนลูกเรื่องคนโง่ : กลอนดอกสร้อย
๏ ลูกเอ๋ย
ลูกรัก..................................คนมากมัก ไม่รักดี มีนิสัย
อันธพาล เกเร
เฉฉลไกร.......................ลูกอย่าใคร่ คบค้า สมาคม
๏ ยังวัยเรียน ไม่เรียน
พากเพียรอ่าน........ชอบสำราญ ชาญเล่น เป็นปฐม
บ้างกาลี มีคู่
คอยชู้ชม..........................น่าอดสู ดูโสมม โง่งมมี
๏ คนคิดเขลา เมามาย
ใฝ่การพนัน..........ปล่อยชีวัน ปฏิพัทธ์ ปองบัดสี
"พนันกันไหม?"
ไขกมล คนไม่ดี..............จะหมดตัว ชั่วพี เพราะการพนัน
๏ ยาเสพย์ติด พิษร้าย
ทำลายชีวิต...........คนสิ้นคิด ติดใจ ใคร่กระสัน
พวกขายยาฯ ถูกจับ
นับไม่ทัน..................รับโทษกัน ปัญหา ประดาประดัง
๏ ใช้สินค้า ทันสมัย
ไทยนิยม..................โง่บรม ง่วนบริโภค โลกย์ปลูกฝัง
คนมากมี หนี้สิน
ชีวินพัง..........................เหมือนตกนรก หมกขัง ตายทั้งเป็น
๏ ทุจริต จิตใจ
ไม่ซื่อสัตย์.......................ชอบคดโกง บ่งชัด อุบาทว์เห็น
ลัก-ชิง-ปล้น คนอื่น
ดื่นลำเค็ญ..................เกิดก่อเวร ย้อนคืน คนโง่งม
๏ การโกหก หลอกลวง
ถ่วงวิถี.................ใครนิยม ยินดี มีสุขสม
นับเป็นพวก พาโล
โง่บรม.........................ถูกสังคม ถากเถือ มิเชื่อใจ
๏ ทอดทิ้งการ ศึกษา
มุ่งหาเงิน.................เพื่อเพลิดเพลิน ซื้อของ คะนองใช้
เอาเยี่ยงอย่าง คนรวย
ช่วยอะไร?...............ดีแต่ให้ ใครเขา เฝ้านินทา
๏ การทะเลาะ วิวาท
อาชญากรรม..............ประจานตน คนระยำ ชั่วต่ำช้า
คนเลวคง หลงผิด
คิด(ว่าเรื่อง)ธรรมดา........ลูกจงอย่า นิยม โง่งมงาย
๏ คำพูดใคร ไพเราะ
เพาะคนรัก..................สมานสมัคร ฝักใจ ไม่เลือนหาย
คนโง่จึง พูดวา
จาหยาบคาย......................ชอบทำลาย ตัวเอง อวดเบ่งเอยฯ
๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น