ชะตาชีวีมีเหตุ-ผล : กลอนคติชีวิต
๏ พายุ ผ่านไป.......................หาได้
มีความ แตกต่าง
ลมพัด
แผ่กว้าง.......................เพียงบาง พื้นที่ มีฝน
ส่วน
อีสานใต้..........................ฝนไม่ ตกพาน นานจน
ชาวนา
เริ่มบ่น.........................เกรงผล ผลิต บรรลัย
๏ "ขอบไร่ ปลายนา.................มีป่า
เหลือบ้าง หรือเปล่า?"
คำตอบ
เบาๆ..........................."ถูกเผา-ตัดเหี้ยน เตียนไร้ "
นั่นคือ
เหตุผล.........................ฤดูฝน แต่ฝน ทำไม?
มิตก
มาให้..............................นาไร่ อุดม สมบูรณ์
๏ ธรรมดา คนเรา......................ตื่นเช้า
เริ่มเอา แต่คิด
วางแผน
ชีวิต...........................ประดิษฐ์ ตนเด่น เป็นศูนย์(กลาง)
มุ่งมาด
ปรารถนา.......................โลภา ล้นเหลือ เกื้อกูล
ลดรา
อาดูร..............................เลิศล้ำ จำรูญ จุนเจือ
๏ แต่จะ สมหวัง........................หรืออาจ
พลาดพลั้ง หวังผิด
ชะตา
ชีวิต................................(มี)เวรกรรม ตามติด ชิดเชื้อ
คอยมอบ
โอกาส........................คอยขัด-คลาด-เข็ญ เป็นเบือ
ทุกวาร
ทุกเมื่อ...........................จนกว่า (จะ)ไม่เหลือ ลมปราณ
๏ มีเหตุ
มีผล.............................(ที่ต้อง)ประจญ ประสบ พบเจอ
มี-เป็น
เสมอ..............................ไม่ต้อง เพ้อบ่น (ให้)คนสงสาร
ทำดี
ได้ดี..................................แต่ที่ (ได้)ชั่วช้า สามานย์
ก็เพราะ
เป็นพาล.........................ทำตัว ชั่วชาญ กันเองฯ
๒๓ สิงหาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น