Internet : กลอนแปด
๏ ในวันที่ ไม่มี Internet.......................เพราะตั้งเจต จักตรอง ครรลองผัน
ละโซเชี่ยล
มีเดีย เสียหลายวัน.................รู้สึกสันติ์ ทันใด ในชีวี
๏ เวลาว่าง หลั่งไหล
ให้ย่อหย่อน............ได้พักผ่อน นอนเล่น เป็นสุขี
ปฏิสัมพันธ์
คนใกล้ ชิดไมตรี....................ทุกสิ่งสรรพ กลับมี ความปรีดา
๏ ดวงหทัย ได้อยู่
คู่ปัจจุบัน....................หยุดเพ้อฝัน ปันใจ ไปทั่วหล้า
ปานประดุจ
หยุดวิ่ง นิ่งอุรา.......................ความเหนื่อยล้า ทยอย ค่อยบางเบา
๏ สัมปชัญญะ สติ
ทวีเติบ.......................ปัญญาล้ำ กำเริบ เขยิบเข้า
ความคิดกล้า
สมาธิ มิยลเยาว์...................ขจัดเขลา เร่ารน พ้นจิตใจ
๏ สมกับที่ มี(งาน)วิจัย
ภัยจากเน็ต............รู้จักเข็ด จักคิด วินิจฉัย
การหมกมุ่น
ปราศประโยชน์ เป็นโทษภัย......รู้จักใช้ รู้จักแหล่ง แบ่งเวลา
๏ โลกโซเชี่ยล มีเดีย
มักเสียจริต..............คนส่วนใหญ่ ไร้(ความ)คิด หลากมิจฉา
ชอบแสดง
ความเห็น เป็นพาลา.................หลงคิดว่า มีสิทธิ์ ไม่ผิดทราม
๏ นำไปสู่ ลู่ทาง
ทะเลาะวิวาท..................วิปลาส ภาษา บ้าบอห่าม
ยิ่งสังคม
ระดมปลุก ยิ่งลุกลาม...................เกิดเป็นความ ขัดแย้ง กลั่นแกล้งไกร
๏ คนชั่วโฉด โฆษณา
สิ่งช้าชั่ว..................แพร่เห็นทั่ว เยาวชน จนผู้ใหญ่
ทั้งเรื่องจริง
สิ่งเท็จ เล็ดรอดไป...................จนทำให้ ร้ายเภท เทวษพาน
๏ รู้จักใช้(เน็ต) ได้ดี
มีประโยชน์.................ไม่รู้(จัก)ใช้ ให้โทษ ดั่งโจษขาน
รู้จักใช้
ชีวี สิเบิกบาน................................ไม่รู้(จัก)ใช้ ไร้ศานติ์
ทรมานเอยฯ
๓ มกราคม
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น