พ่อแม่รังแกฉัน : กลอนแปด
๏ พฤฒิการณ์ ผ่านไป
ให้ตระหนัก....................บางความรัก จากคน กมลเขลา
เป็นอกุศล
ผลทราม ทำร้ายเรา..........................สู่เสื่อมเศร้า เสียใจ ในสักวัน
๏ เพราะความคิด ผิดพลาด
อนาถก่อ.................เรื่องบ้าบอ พ่อแม่ รังแกฉัน
ตั้งแต่เด็ก
เล็กยัง ดั่งผ้าอัน...............................ขาวผ่องพรรณ บริสุทธิ์ ชุติมา
๏ ยามเยาว์ฉัน หมั่นเพียร
ซนเรียนรู้...................พ่อแม่ขู่ ภูตผี สิมาหา
ให้เก็บตัว
กลัวการ เสริมปัญญา.........................แสวงหา สัจจริง สิ่งรอบกาย
๏ ยามงอแง แม่พ่อ
ก็ขู่ว่า................................ตำรวจมา จะจับ เด็กไปขาย
ฉันจึงขลาด
หวาดหวั่น ภยันตราย.......................ตำรวจคือ ผู้ร้าย คล้ายคลึงเคียง
๏ เมื่อไม่มี เวลา
มาใส่ใจ.................................พ่อแม่ใช้ เงินทอง สิ่งของเพี้ยง
แทนความรัก
จากจิต คิดเอนเอียง.......................วัตถุเยี่ยง เยื่อใย มิตรไมตรี
๏ พอใกล้วัน หวยออก
ให้(ฉัน)บอกเลข..............ทำเหมือน(ฉัน)เสก โชคได้ พิไลศรี
ไม่แต่เพียง
แค่นั้น ครั้นบ่อยที............................พาเลือกซื้อ ล็อตเตอรี่ ชี้ชวนเอา
๏ พ่อแม่(ชอบ)ทำ ตามใจ
ให้ตัวอย่าง................ชวนเพื่อต่าง สังสรรค์ สำราญเหล้า
ส่งเสียงดัง
เอ็ดตะโร โก้เก๋เมา............................ยิ่งเทศกาล (กิน)ยันเช้า เร้าฤทัย
๏ ศีลธรรม ความดี
มิสอนสั่ง..............................บ่อยๆยัง สอนโกง จงสาไถยฯลฯ
พ่อแม่รู้
จักรัก(ลูก) หรือ? หนักใจ.........................หรือว่าไม่ รู้ตัว หลงชั่ว/ดี?
๏ คนเช่นพ่อ แม่ฉัน
ลานสังคม...........................ช่วยสร้างความ โสมม สมบัดสี
ฉันไม่อาจ
พูดดอก บอกท่าน(แทนฉัน)ที...............บุพการี รังแก ลูกแท้เอยฯ
๓๑ มกราคม
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น