ความดีมีคุณค่า : กาพย์ยานี๑๑
๏ เคยคุ้น
ถึงคุณค่า.....................ของเงินตรา (ตั้งแต่)คราปฐม
โลกถ้วน
ล้วนนิยม........................ชื่นชมหมาย ใคร่มั่งมี
๏ ตะกละ ตะกลามอยาก...............เป็นอันมาก
ปักวิถี
ครรลอง
ของชีวี...........................ที่ประเสริฐ เทิดบูชา
๏ ต่างขัน
ขยันแข่ง......................สืบเสาะแย่ง แสวงหา
กระทั่ง
สร้างอาชญา......................มิละอาย ในบาปกรรม
๏ สูญเสีย
ซึ่งสุจริต.......................กุศลจิต ความคิดต่ำ
ถูกตรา
หน้าระยำ...........................คนต่ำช้า ชั่วฯลฯสารพัน
๏ ภูมิใจ
ในความดี........................มนามี พิสุทธิ์สัณห์(สัณห์=เกลี้ยงเกลา,งาม)
ปานทรัพย์
นับอนันต์.......................สรรสร้างได้ ด้วยตัวเอง
๏ ทำดี
ชีวีได้................................เจริญใจ กายบานเบ่ง
เกริกไกร
ไม่ยำเกรง.........................โทษทัณฑ์สรรพ (สนอง)กลับชีวิน
๏ ศรัทธา คุณค่า(ของความ)ดี...........มิใช่มี
แค่ทรัพย์สิน
ยศฐาน์
(ค่า)จะเทียมดิน...................หากจินต์ต่ำ ทรามกมล
๏ สำนึก
ซึ้งสัจจา...........................ความโสภา ของกุศล
งดงาม
ทำให้คน.............................ประเสริฐล้น พ้นสัตว์เอยฯ
๑๓ มกราคม
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น