สิ่งเร้นลับที่ชื่อว่า
" ใจคน " : กาพย์ฉบัง๑๖
๏ ฝนพรั่งกลางเดือนธันวา
ฯ................ประหลาดอุรา
ไม่รู้จะเรียก(ฤดู)หน้าไหน
?
๏ ว่าหนาวก็หนาวไม่เท่าใด...............ร้อนเวียนเปลี่ยนไว
สุดท้ายก็ได้เห็นฝน
๏ เมฆาหนา ทบ
นภดล...............จรดขอบฟ้าจน
มืดมนล้นม่านฝนหนอ
๏ เริ่มตกแต่เที่ยงเคียงคลอ
..............ไม่เพียงไม่พอ
ตกต่อข้ามค่ำฉ่ำฉิว
๏ ดึกดื่นมวลชื้นมื่นปลิว...............ล่องลอยละลิ่ว
เป็นพรายไอพลิ้วทั่วทิวเขา
๏ ฤดูกาลผันแผกแปลกเอา...............ยังมิเทียมเท่า
คงเข้าใจง่ายกว่า
" คน "
๏ แสนลึกซึ้งบึ้งกมล...............อย่าสู่รู้ค้น
หวังกระจ่างมีพ้นพิสัย
๏ (เหมือนมี)หลากสิ่งสิงสู่อยู่ใน................นิรมิตจิตใจ
เปลี่ยนได้ไม่แน่ไม่นอน
๏ ทั้งที่แสดงแสร้งละคร................แลแบบแอบซ่อน
ซับซ้อนย้อนยอกหยอกหรือ
?
๏ สรุปได้แค่
" ใจคน " คือ ..............อัศจรรย์บันลือ
เลื่องชื่อเร้นลับนับเอย
ฯ
๑๗ ธันวาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น