ใช้ชีวิต : กาพย์ยานี ๑๑
๏ อุ่นไอ
ใต้ผ้าห่ม.....................ชวนรื่นรมย์ ฤดูหนาว
ราตรี
นิศาราว............................ลอยเลียบหาว เห็นดาวเดือน(นิศา=กลางคืน)
๏ ไอเย็น เป็นโอชา...................ปรุงนิทรา
มิคลาเคลื่อน(คลา=คล้อย)
สุขแท้
แม้ลางเลือน....................ไร้สติ สมประดี
๏ ไม่ต้อง นอนห้องสวย..............เพียงอำนวย
นิทราศรี
ห่มให้
กายอุ่นดี.........................มิต้องมี พัสตร์พิไล(พัสตร์=ผ้า)
๏ หนาวเย็น
เช่นที่นี่...................ยัง(อยาก)ยินดี หนาวที่ไหน ?
ต่างแดน
แสนห่างไกล.................ไร้สาระ ค่านิยม
๏ โศภิน
สินชีวา........................ใช้เวลา เพื่อสะสม(โศภิน=งาม)
พัฒนา
การอุดม..........................อบรมจิต ความคิดจำ
๏ ความสุข
(ย่อม)ค่อยเลือนหาย.....(แต่)ความรู้หลาย ขยายล้ำ
ต่อ ยอด
ตลอดทำ.........................นำไปสู่ อุกฤษฏ์ไกร
๏ ชื่นชอบ
ความรอบรู้...................เป็นประตู ปูเงื่อนไข
พิศาล
ปัญญาใหญ่........................น้อมเข้าใจ ในสัจจา
๏ จะได้
ใช้ชีวิต...........................ไม่พลาดผิด หลงมิจฉา
สูญไคล
อย่างไร้ค่า.......................น่าเวทนา อนาถเอย ฯ(ไคล=ไป)
๑๕ ธันวาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น