เพื่อความอยู่รอด : กลอนคติสอนใจ

เพื่อความอยู่รอด : กลอนคติสอนใจ

๏    ต้องขยัน ทำงาน กันกว่าเดิม.............(เพราะ)ค่าอาหาร ผันเพิ่ม เริ่มขยับ

ค่าครองชีพ ถีบแข่ง แทงขันคับ.............สินค้าสรรพ ปรับลื่น ขึ้นราคา

๏    ต้องอุตส่าห์ ประหยัด มัธยัสถ์............รัดเข็มขัด ลดปอง ของปรารถนา

ซื้อเท่าที่ จำเป็น เจนปัญญา..................ใช้ของอย่าง รู้ค่า เงินตราตรอง

๏    เศรษฐกิจ ยับเยิน เงินหายาก.............ผู้คนหลาก ทุจริต วิปริตส้อง

ข้าราชการ นักการเมือง มีเนืองนอง.........คอยจดจ้อง ช่องทาง หวังโกงกิน

๏    โจรผู้ร้าย ชุกชุม คุมไม่อยู่.................อย่าคิดสู่ พึ่งตำรวจ ปวดร้าวสิ้น

กระบวนการ ยุติธรรม ดำทมิฬ.................กระสันถวิล สินบน (ดั่ง)แดนสนธยา

๏    ผองผู้แทนฯ แสนชั่วช้า สารเลว..........สิ่งชี้วัด ราษฎรเลว เลือกต่ำช้า

คนที่ดี มีศีลธรรม มุ่งสัมมา.....................ยากจักหา คือสาเหตุ แห่งเภทภัย

๏    คนรูปสวย รวยทรัพย์ นับไม่หวาด........แต่ใจทราม ต่ำสาต นับไม่ไหว(สาต=ยินดี)

หลากเลศล้น มนเมา เอาแต่ใจ................เดือดร้อนใคร ไม่คิด จิตคดครวญ

๏    ใส่หน้ากาก มากล้น โฉดฉลจิต...........ทำทีท่า ว่ามิตร ใจผิดผวน

มอบคำมั่น สัญญา น่ารัญจวน..................ปองเรรวน ปรวนแปร อย่าแน่ใจ

๏    ไม่ระย่อ  ต่อสู้ เพื่ออยู่รอด..................ไม่ทิ้งทอด ศีลธรรม นำนิสัย

ไม่ประมาท เก็บออม กร่อมทรัพย์ไว้..........ไม่เสี่ยงใกล้ ภัยเภท เทวษเทอญ ฯ(กร่อม=ช้าๆ แต่ทำเรื่อยๆ)

๒๒ ธันวาคม ๒๕๕๖