บ้านป่าเมืองเถื่อน : กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

บ้านป่าเมืองเถื่อน : กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

๏...................................เราอยู่ ที่ไหน ?

ประเทศ ที่ใคร................ทำตาม ใจสิ้น

ละเมิด ระเบียบ...............เหยียบย่ำ ระบิล

รติ ชีวิน.........................ชินเห็น แก่ตัว(รติ=ความชอบใจ)

๏...................................ผู้คน เกียจคร้าน

ไม่ชอบ ทำงาน...............อันธพาล ลานทั่ว

อวดเป็น นักเลง...............เบ่งล้น คนกลัว

โง่เขลา เมามัว................หัวคิด งมงาย

๏....................................ไร้ศีล (ละ)ธรรม

ทุจริต จิตจำ....................ใจดำ มักง่าย

เอารัด เอาเปรียบ..............เลียบ หา สบาย

แม้ต้อง ทำลาย................ใครอื่น ก็ตาม

๏....................................ทำมา หากิน

มนา ถวิล........................กิน-โกง คงขาม

ยุติธรรม ดำเนิน................เส้น-เงิน เกินห้าม

นักบวช ซวดทราม............ลุกลาม ตามใจ(ซวด=เกินขนาด)

๏....................................คนจึง ไม่กลัว

กระทำ ความชั่ว...............ไม่ว่า ที่ไหน

ทุจริต คิดคด...................จดจ้อง ปองไป

ยากรอด ปลอดภัย............ในหมู่ ทรชน

๏....................................บ้านป่า เมืองเถื่อน

เหตุฝาก ตักเตือน.............เพื่อนผู้ หวังผล

อย่าได้ ประมาท...............ทรชาติ ผองชน

แวดล้อม ห้อมตน..............ทุกหน แห่งเอย ฯ

๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๖