ก่อไฟผิงไออุ่น : กลอนคติสอนใจ
๏ ลมหนาว เป่าพัด
รัตติกาล์..............หนุนเนื่อง นานช้า หาหยุดยั้ง
แปลกไฉน นภา
ท้องฟ้ายัง..................เมฆบัง รังสี ชุติมล
๏ กองฟืน ก่อไฟ
ให้อุ่นอบ..................แม้ไม่ อาจกลบ ลบหนาวพ้น
ยังพอ ผ่อนภัย
กายผจญ.....................ลมผล ล้นหนาว เบาอุรา
๏ ไฟกลืน ฟืนกลาย คายสะเก็ด...........ลอดเล็ด
ลอยล่อง ฟ่องฟากฟ้า
หมายร่วม
กระบวน มวลดารา................ประดับ ประดา งามราตรี
๏ ไฟจาก ฟืนแท้
แค่บรรเทา................แบ่งเบา หนาวคลาย หน่ายฉวี
ยังคง
ประโยชน์ ปราโมทย์มี..................ควรที่ สุมก่อ ผิงต่อไป
๏ เฉกเช่น ทำดี
ที่อุตส่าห์....................แม้ไม่ ลบ รา ปัญหาให้
วิบาก ตากตรำ
ระกำไตร.......................มิควร ท้อใจ เยื่อใยมี
๏ กรรมหน ผลเห็น
เป็นลำดับ...............เก่ารับ ใหม่รอ ต่อวิถี
พากเพียร
พยายาม ทำความดี...............ผลได้ ไม่หนี ชีวีดัน
๏ ทำดี ทีไร
ใจกระจ่าง........................ปัญญา สว่าง สุกสร้างสรรค์
ผลดี ที่เห็น
เป็นปัจจุบัน........................สัมพันธ์ ทันที สิริถกล
๏ แม้ผล อื่นใด
(ยัง)ไม่ปรากฏ...............อย่าหมด ศรัทธา มานะกุศล
เหมือนก่อ
ไฟผิง อิงอ้างยล....................ประจญ ปัญหา ชีวาเอย ฯ
๒๘ ธันวาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น