ป่า-รีสอร์ท-สนามกอล์ฟ : กาพย์ยานี ๑๑
๏ เหยียบดิน
ดมกลิ่นหญ้า.................แดนชายป่า ในหน้าหนาว
ธรรมชาติ
อรุณราว............................สุก สกาว สู่สวรรค์
๏ ภุมดล
ชนบท...............................เขียวสีสด ขจีพรรณ(ภุมดล=พื้นดิน)
พืชผัก
ขึ้นลักลั่น...............................เพาะปลูกกัน เพื่อการค้า
๏ หมอกขาว
เมื่อเช้าตรู่.....................หมดจดดู งามตรูตา
เคลื่อนย้าย
ไปช้าๆ............................ประหนึ่งว่า มีชีวิต
๏ หลงใหล
ในธรรมชาติ......................สุทธ์สะอาด สาตสฤษฏ์(สาต=เป็นที่พอใจ)
ดื่มด่ำ
ดั่งอำมฤต...............................เพริศพิจิตร พิตรวิจารณ์(พิตร=ของเครื่องปลื้มใจ)
๏ แผ่นดิน
ถิ่นกว้างใหญ่.....................เพื่ออาศัย แสนไพศาล
เลือกอยู่
บรรลุการ..............................กิจสำคัญ สรรหากิน
๏ บ้านพัก
ตากอากาศ........................ใกล้ธรรมชาติ มาด ถวิล(มาด=มุ่งหมาย)
ปลูกสร้าง
ถางป่าสิ้น...........................ทำลายดิน ถิ่นอุดม
๏ โดยเฉพาะ
สนามกอล์ฟ...................ที่มักลอบ ชอบสร้างสม
รุกล้ำ
ธรรมชาติชม..............................สนองนิยม สังคม(คน)รวย
๏ น่าอนาถ
ประหลาดนัก......................เงินมากมัก ไม่ยักช่วย
รักษา
ธรรมชาติสวย.............................พิสุทธ์ด้วย อวยโลกา
๏ กลับการณ์
ตรงกันข้าม......................พฤติทราม ทำลายป่า
ยิ่ง(มั่ง)มี
ยิ่งอวิชชา..............................อกตัญญุตา ต่อหล้าเอย ฯ
๒๑ ธันวาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น