น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย : กลอนสุภาษิต
( วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ )
๏ " น้ำร้อน ปลาเป็น................น้ำเย็น ปลาตาย "
สำนวน
ชวนฉงาย........................ให้คิด ปริศนา ?
น้ำเดือด
ปลาสุก..........................เย็นรุก เริงร่า
ทำไม
ใยมา................................อรรถา ตาลปัตร ?
๏ " น้ำ " ใน
ที่นี้.......................หมายมี " วาจา "
" ร้อน " ไซร้
ใคร่ว่า......................ด่าทอ ข้อขัด
เสียดแทง
เสียดสี.........................ย่ำยี ชี้ชัด
คนฟัง
ฟึดฟัด..............................ปัดไส ไมตรี
๏ " เย็น " ถือ
คือถ้อย.................ค่อยพูด ค่อยจา
อ่อนหวาน
สรรหา..........................เมตตา อารี
เอาใจ
ใส่เขา................................กล่อมเกลา เสาว์ศรี
ชวนฟัง
พลั้งพลี............................ยินดี คล้อยตาม
๏ ถ้าหาก ยากหา........................พูดจา
ช้าหยาบ
ถ้าอยาก
รื่นราบ..............................หลีกหนี ผลีผลาม
ใจร้อน
ย้อนร้าย..............................วุ่นวาย ลุกลาม
ใจเย็น
เฟ้นงาม...............................เห็นความ จริงเทอญ ฯ
๒๙ เมษายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น