ความหวัง : กาพย์ฉบัง ๑๖
๏
ทอดกายใต้ต้นพิกุล................กลิ่นหอมกล่อมกรุ่น
ละมุนละไมในดอกน้อย
๏
ลมพัดรัตติกาลพลอย................ใจฟ่องล่องลอย
ประดิดประดอยถ้อยพจน์
๏
ใครได้ดั่งหวังทั้งหมด................โลกาปรากฏ
สัจบท ยากลำบากเห็น
๏
กว่าจะสรรค์บ้างสร้างเป็น..............จริงได้ให้เข็ญ
เลือดตาแทบกระเด็นกระดอน
๏
อุปาทานตัณหาสาทร................จินดาอาวรณ์
ทุกข์ร้อนรนจิตยามผิดหวัง
๏
หากแม้นสมหมายใจดัง..............ชื่นบานปานสังข์
เปล่งปลั่งเปรมปรีดิ์ศรีสนาน
๏ " ความหวัง "
ดั่งเมฆเสกมาน..............รอฝนดลดาล
ชื่นพานนภาสู่ปถพี
๏ หากแทน " ความหวัง " บางที............ด้วย " เป้าหมาย " มี
ฤดีมิต้องข้อง /
ขัดหวัง
๏
หลุดพ้นโซ่ตรวนครวญคลัง..............อิสระประดัง
พลังชีวีคลี่ขยาย
๏ ด้วยเหตุด้วยผลดลดาย...............มุ่งสู่
" เป้าหมาย "
สบายอุราสุธาเอย ฯ
๑๓ เมษายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น