โทษแต่เขา : กลอนคติเตือนใจ

                                                                                Flickr

โทษแต่เขา : กลอนคติเตือนใจ

๏      แสงอรุณ สุร(อ่านว่าสุน)อร่าม............แย้มผลิงาม ยามผลิพ้น

ดลพิภพ นภดล........................จ่างสกล จนสะแจง(สะ=สวย)

๏      หญิงชรา เดินชระเมียน........จวนจะเจียน ล้มจระแคง(ชระเมียน=ชมดู,จระแคง=ตะแคง)

ปริก็ชัก ปากก็แช่ง.....................ใครนะแกล้ง ? แล้งนะใจ

๏      กร้าวจะโทษ โกรธจะทึ้ง........มึงนะมึง ถึง ณ ไหน ?

ถ้าเสาะรู้ กูเสาะไป......................แพ่นซะหลาย ให้ซะเลย

๏      คนมิน้อย คอยมิคิด..............ตนรึผิด ? ติดรึเผย ?

โทษติเขา เฝ้าติเคย....................แช่งชะเลย เชยชะตา

๏      แม้นตริตรอง มองตริตน..........อาจปะหน พ้นปัญหา

กรรมพินิจ พิจารณา.....................ทุกข์เพราะกล้า ท่าเพาะพาล

๏      ศีลธรรม สัมปยุต...................กรรมพิสุทธิ์ กุฏพิศานติ์ (สัมปยุต =ประกอบด้วย,กุฎ=ยอด)

จริยา จาริก์ยาน...........................สืบประวาล สานประวรรตน์(ประวาล=หน่อ,ประวรรตน์=ความเป็นไป)

๏      จงอุตส่าห์ จะอุคร..................เสพสมร สรสะมัชฌ์(อุคร=ยิ่งใหญ่,มัชฌ=ท่ามกลาง)

เพริศพิไล ภัยพิรัส........................พาถนัด พัฒนา(รัส=สั้น)

๏      เปลี่ยนนิสัย ไป่นิเสธ...............พิเคราะห์เหตุ เภทเคราะห์หา(นิเสธ=ปฏิเสธ)

ตน ฤ ผิด ? ติด ฤษยา ?..................เลิก-ละ-ลา ร่าระเริง ฯ(ฤษยา=ริษยา)

๑๕ เมษายน ๒๕๕๕