กาพย์ยานี ๑๑ : เงินทองของยาก
เงินทอง ของหายาก ต้องลำบาก จึงได้มา
รู้จัก ออมรักษา เก็บไว้ใช้ ยามขาดแคลน
อย่าเที่ยว ทำฟุ่มเฟือย จ่ายเรื่อยเปื่อย จะเมื่อยแสน
ยากจน ; คนทั่วแดน ย่อมเหยียดหยาม ประณามเอา
สิ่งใด ล้วนไม่เที่ยง ไม่ควรเสี่ยง เพียงเพราะเขลา
หมดตัว ด้วยมัวเมา อบายมุข ทุกข์ระทม
เงินตรา ถ้าหยิบยืม เพลินหลงลืม หนี้ทับถม
หนี้ท่วม ใจอ่วมจม เหมือนนรก อเวจี
ร่างกาย ย่อมไข้เจ็บ รู้จักเก็บ ส้องเสพศรี
ป่วยไข้ เงินใช้มี บรรเทาทุกข์ สุขสมปอง
สิ่งล้วน สมควรใช้ จงจับจ่าย ให้สนอง
งดงาม ตามทำนอง ด้วยลำดับ ความสำคัญ
อย่าโง่ จ่ายโอ้อวด จงเข้มงวด ใจกวดขัน
อย่าหลง จงรู้ทัน โฆษณา สินค้าใด
เหลือใช้ รู้ให้ทาน บุญสร้างสาน สวรรค์วิสัย
เกิดมาด ภพชาติใด รวยมั่งมี ศรีสำราญ
อวดมี ตระหนี่เหนียว เป็นโทษเทียว อย่าเชี่ยวฉาน
เครื่องหมาย วิสัยพาล ผู้รู้งาม มิทำเอย ฯ
๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๔
เช่นกันครับ
ตอบลบ