วางจาก oknation.net
กลอนดอกสร้อย : โลกเอ๋ย โลกร้อน
โลกเอ๋ย โลกร้อน ผลสะท้อน ย้อนกลับ สดับไหม ?
ฝนแล้ง พายุ อุทกภัย โรคร้าย ใยระบาด พินาศยี ?
อาหาร ขาดแคลน แร้นที่อยู่ โคลนถล่ม โถมกรู ดู...ตาย - หนี
เศษขอน ท่อนไม้ ก่ายกองมี โลกีย์ วิปริต ผิดธรรมดา
อย่ามัว แต่เล่น เห็นแก่ตัว อย่ามัว เผาผลาญ เสพตัณหา
อย่ามัว โฉเก เสียเวลา อย่ามัว ชักช้า ละ - รีรอ
โลกช้ำ ย่ำแย่ แลดูเถิด กำลังเกิด อาเพศ นิเวศน์หนอ
ระกำ ลำบาก มากมาย...ออ จดจ่อ ทรมาน ชีวันชอน
ช่วยกัน ลดใช้ พลังงาน ช่วยสาน ประหยัด ประกาศสอน
ช่วยกัน รักษา ทรัพยากร ช่วยกัน ลดทอน รอนสารพิษ
ทั้งเด็ก ทั้งใหญ่ ร่วมใจจริง ทั้งหญิง ทั้งชาย ร่วมใจจิต
ทั้งภาค ทั้งพันธุ์ ร่วมกันคิด ทั้งโลก สฤษฏ์ สัมฤทธิ์เอย ฯ
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔
ถ้าไม่มีกลอนนี้งานเขียนกลอนก็ไม่เสร็จ*-*
ตอบลบ^__^
ลบ