กลอนคติสอนใจ : วัวลืมตีน
(ไร้ฉันทลักษณ์)
เมื่อก่อน ตอนยังเยาว์ เธอเขลา อ่อนไหว สับสน
ไม่มั่นใจ ในตัวตน เป็นมิตร กับคน ทั่วไป
เมื่อเธอ ผ่านการ ศึกษา รับปริญญา หน้าสดใส
ภูมิใจนัก จบจาก มหา'ลัย เป็นหนึ่งใน " ปัญญาชน "
เธอเสาะ แสวงหา งานทำ ใช้ความ รู้นำ ฉ้อฉล
ได้งาน บริการ ผู้คน ลืมตน เป็น " คน สำคัญ "
ส่วนเจ้า..ต่ำช้า สามัญ อย่ามา เทียบชั้น...เจ้านาย
เธอกลาย ไร้สุจริต ความรู้คิด สาบสูญหาย
จะเล่าเรียน ไปทำควาย ? เรียนแล้วใจ ร้าย...อัปรีย์
เธอก็แค่ " วัวลืมตีน " อยู่กิน ด้วยเงิน ภาษี
ประชาชนให้ จึงได้-มี เธอคือ " ขี้ข้า สาธารณ์ "
อย่ามา วางตัว เป็น " นาย " เห็นแก่ได้ แบ่งชนชั้น
ขโมย จากการ ทำงาน ขยัน หาประโยชน์ ใส่ตัว
หากแม้น เธอรู้ จักคิด กุศล สถิต ในหัว
อย่าทำตน ฉ้อฉลชั่ว สุจริตทั่ว หัวใจเทอญ ฯ
๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น