ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

กลอนสุภาพ : ผู้เสมอแผ่นฟ้า มหาสมุทร

                           
                                           

กลอนสุภาพ : ผู้เสมอแผ่นฟ้า มหาสมุทร

      พระคุณเพี้ยง แผ่นฟ้า มหาสมุทร               บริสุทธิ์ ดุจฝน สกลใส
รักเราจริง ยิ่งกว่า เทวาใด                              ดั่งแก้วตา ดวงใจ หทัยกานต์

      คือผู้ให้ ชีวิต พิสมัย                               ดูแลความ สบาย ได้สุขศานติ์
ให้มีกิน มีใช้ ปลอดภัยพาน                           ให้หลักฐาน มั่นคง ดำรงมี

      คือผู้ให้ ความรู้ ครูคนแรก                       ผู้จำแนก วิชา คุณาศรี
สอนให้รู้ ศีลธรรม ความชั่ว / ดี                      ฝึกให้มี วินัย นิสัยงาม

      ผู้ส่งเสริม เติมพลัง ความสร้างสรรค์          เชิดชีวัน เรืองรุ่ง ฟุ้งเฟื่องขาม
อนาคต สดใส วิไลงาม                                คอยติดตาม ค้ำจุน กูลเกื้อไกร

      คือผู้เฝ้า อาทร สะท้อนจิต                      ผู้เป็นมิตร แท้จริง ยิ่งไสว
ผู้หวังดี ปรากฎ หมดหัวใจ                           ผู้มุ่งหมาย ให้เรา ก้าวหน้ามี

      คือผู้เห็น ( เรา )เป็นเด็ก เล็กน่ารัก           ผู้ที่ผลัก จากไป ใจโศกศรี
ผู้คงอยู่ คู่ใจ ในชีวี                                     ผู้ไม่มี วันลับ ไปกับกาล

      คือผู้ที่ หามิได้ จากไหนๆ                      ตราบวันตาย ไม่พบ ประสบสาน
ควรรักใคร่ บูชา สาธุการ                             ดุจอรหันต์ ปานเทวา พรหมาคูณ

      พ่อ-แม่เพี้ยง แผ่นฟ้า มหาสมุทร          เปรียบประดุจ เดือนดาว ราวแสงสูรย์
ผู้ยิ่งใหญ่ ประเสริฐ ขอเทิดทูน                     ผู้อาดูลย์ สรรพชีวิต สุกิจเอย ฯ

๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔                     

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น