ทางผ่าน : กลอนหก

ทางผ่าน : กลอนหก

๏    บุกป่า ฝ่าดง พงไพร...................ลุยน้ำ ข้ามไป ไต่เขา

โดดเดี่ยว เดียวดาย กายเรา..............สองเท้า เท่านั้น จรรจา(จรรจา=พูด)

๏    ถิ่นที่ วิสุทธิ์ สะอาด.....................ความงาม ธรรมชาติ ปรารถนา

เลิศล้ำ สัมผัส อัทธา........................ปรีดา ปราโมทย์ จรดจินต์(อัทธา=ทางไกล)

๏    หลับตา หายใจ ให้ลึก..................รู้สึก พงไพร ให้กลิ่น

อิสระ เสรี ชีวิน................................ไม่สิ้น ไม่สุด รุจนา(รุจน=ความพึงพอใจ)

๏    กระทั่ง ย่างค่ำ ยามเย็น.................จึงเห็น ควรออก จากป่า

เศร้าแสน แทนคำ ล่ำลา....................กลับมา ทางเก่า ก้าวไกร

๏    ทว่า ชะตา ชีวิต...........................สุดคิด กลับหลัง ตั้ง(ต้น)ใหม่

ผ่านมา ผ่านแล้ว ผ่านไป....................พ้นมี พิสัย ใจปอง

๏    อดีต พิศเพียง ทางผ่าน.................เหตุการณ์ พานพบ ประสบผอง

บทเรียน เพียรจำ ทำนอง...................ทวนทบ พบช่อง ทองเทียม(เทียม=เปรียบ)

๏    หนทาง ข้างหน้า ปรากฏ................เลือกให้ ใสสด ยอดเยี่ยม

สุขี ปรีดิ์เปรม เต็มเปี่ยม......................เอมเอี่ยม อุรา อาลัย

๏    (หาก)มิสม ประสงค์ ปลงจิต............สุจริต สิทธา ปราศรัย(ปราศรัย=ปรารภ)

อดทน จนผ่าน วารภัย........................อย่ามี พิไร รำพัน

๏    อนิจ จาอัน ผันผวน.......................มิควร ยึดมั่น ถือมั่น

เมื่อผลัก จากอก โลกธรรม์..................ชีวัน พลันเบา เพราสบาย ฯ

๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๗