การพัฒนาจิตใจ : กลอนจรรโลงใจ

การพัฒนาจิตใจ : กลอนจรรโลงใจ

๏    พิเคราะห์ ความเป็น ธรรมดา......................................หากการ พัฒนา จิตใจ

มีอัน ต้องสะดุด หยุดไป.........................................แล้วเริ่ม ต้นใหม่ อยู่เสมอ

๏    ไม่ต่าง ยังย่ำ อยู่กับที่...............................................ชาตินี้ คงมิ พบเจอ

จุดหมาย ปลายทาง สะพรั่งเพ้อ...............................เสมอ เดือนดาว พราวพิไล

๏    (หาก)ล้มลุก คลุกคลาน กันบ่อยๆ................................ต้องค่อย ค่อยก้าว ง่วงเหงาไฉน

แค่พ้น ต้นทาง ยังห่างไกล.....................................จุดหมาย อย่าได้ คะนึง

๏    (การ)พัฒนา ประสงค์ จงมุ่งมั่น....................................เท่าทัน ธรรมชาติ มนัสซึ้ง

อย่าดี แต่ทำ รำพึง................................................พูด(บ่น)ถึง เป้าหมาย ปลายมรรคา

๏    การจะ ก้าวหน้า ต้องกล้าหาญ....................................ใจแข็ง แกร่งปาน หินผา

ไม่ย่น ระย่อ ท้ออุรา..............................................ฟันฝ่า อุปสรรค หนักเบาไป

๏    อย่าปล่อย จิตใจ ไหวอ่อน.........................................รนร้อน-อดทน ไม่ได้

(มิฉะนั้น)อย่าหวัง อยู่รอด ตลอดไป..........................เหลวไหล ไม่ชัด พัฒนา

๏    (ยิ่ง)ถ้าออก นอกลู่ นอกทาง......................................ยิ่งสร้าง ฉกรรจ์ ปัญหา

ไม่ใช่ แค่ไม่ พัฒนา...............................................แต่ว่า จะล้าหลัง ตลอดกาล

๏    ต้องมี ดี-งาม ความคิดเห็น........................................ศีลธรรม บำเพ็ญ เป็นแก่นสาร

ประกอบ ไหวพริบ ปฏิภาณ......................................(มีความ)ทะเยอ ทะยาน (เป็นแรง)บันดาลใจ

๏    เพื่อมี พิสิฐ ชีวิตผล.................................................ข้ามพ้น มลทิน วิญญาณไส

จะต้อง พัฒนา จิตใจ..............................................พึ่งใคร ไม่ได้ รู้ไว้เทอญฯ(ต้องพยายามทำเอง)

๒๕ เมษายน ๒๕๖๒