ซึ่งปัจจุบัน องค์การสหประชาชาติ (UN)
ประมาณการว่าประชากรโลกมีจำนวนราวๆ 7,300 ล้านคน ณ เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2015
จะเพิ่มจำนวนเป็น
8,500 ล้านคนในปี ค.ศ. 2030 และ
11,200 ล้านคนในปี ค.ศ. 2100
จาก
<https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81>
ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์
: กลอนคติเตือนใจ
๏ จุดจบ
(ของ)ความรัก คือความทุกข์.............................โดยเฉพาะ รักสนุก
ดื่นทุกขา
(รักมี)หลากล้น
กลอุบาย หลายมารยา........................ล่อ-พราง-บังตา ละ(เลย)ความจริง
๏ เกิด-แก่-เจ็บ(ป่วย)-ตาย
ไม่แค่มนุษย์...........................ยื้อยุด ฉุดรึ้ง ถึงทุกสิ่ง
ปราศจาก
นรา ผู้อาจประวิง......................................(ต่าง)ทอดทิ้ง สังขาร แหลกบรรลัย
๏ ปล่อย(ให้)สัญ
ชาตญาณ บงการจิต.............................อยู่ตลอด ชีวิต จนหาไม่
ลวงหลอก
กลอกกลิ้ง ไร้จริงใจ.................................(คือ)หนึ่งใน ภัยรัก
ประจักษ์จล
๏ เลี้ยงดู
พ่อแม่ ยามแก่เฒ่า.........................................(คือ)ค่านิยม มอมเมา
เบาเหตุผล
ผูกจิต
ผูกใจ ให้ผู้คน...............................................พากเพียร เวียนวน
รนรักมี
๏ ประชากร
ล้นโลก เป็นโชค(ร้ายของ)มนุษย์...................อันสุด เหลวไหล ในวิถี
ถูกรัก
ทำให้ ลืมร้าย-ดี.............................................ไม่มี วิจา รณญาณ
๏ หักร้าง
ถางพง จำนงทรัพย์........................................สิ่งแวด ล้อมสรรพ
ปรับเปลี่ยนผลาญ
มลพิษ
ผลิตเพิ่ม เริ่มบันดาล......................................ท้นทุกข์ ทรมาน
รอวันวาย
๏ ปกป้อง
อย่างไร? ให้คนรัก........................................พ้นภัย ไขว่ขวัก
ที่หลากหลาย
คนฆ่า
กันเช่น เล่นดูดาย...........................................อันธพาล ผู้ร้าย
เพิ่มทะยาน
๏ บางที
ดีกว่า ถ้าไม่เกิด.............................................หนทาง ประเสริฐ
เพื่อลูกหลาน
ไม่ต้อง
มีรัก ให้หนักกระบาล.....................................สุขเกษม สำราญ
ทุกวันคืนฯ
๑๙ เมษายน ๒๕๖๒
*ความโศกก็ดี ความร่ำไรก็ดี ความทุกข์ก็ดี
มากมายหลายอย่างนี้มีอยู่ในโลก
เพราะอาศัยสัตว์หรือสังขารอันเป็นที่รัก
เมื่อไม่มีสัตว์หรือสังขารอันเป็นที่รัก ความโศก ความร่ำไรและความทุกข์เหล่านี้ย่อมไม่มี
เมื่อไม่มีสัตว์หรือสังขารอันเป็นที่รัก ความโศก ความร่ำไรและความทุกข์เหล่านี้ย่อมไม่มี
เพราะเหตุนั้นแล ผู้ใดไม่มีสัตว์หรือสังขารอันเป็นที่รักในโลกไหนๆ
ผู้นั้นเป็นผู้มีความสุข ปราศจากความโศก
เพราะเหตุนั้น ผู้ปรารถนาความไม่โศก อันปราศจากกิเลสดุจธุลี
ไม่พึงทำสัตว์หรือสังขารให้เป็นที่รัก ในโลกไหนๆ ฯ
From
<http://www.84000.org/tipitaka/_mcu/v.php?B=25&A=4307&Z=4352>
*ชื่อว่า
ทุกข์ ในอุเทศว่า ทุกข์เป็นภัยใหญ่ของโลกนั้น คือ ชาติทุกข์
ชราทุกข์
พยาธิทุกข์ มรณทุกข์ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส ทุกข์ในนรก ทุกข์ใน
กำเนิดดิรัจฉาน ทุกข์ในเปตติวิสัย ทุกข์ในมนุษย์ ทุกข์มีการก้าวลงสู่ครรภ์เป็นมูล ทุกข์มีการ
ตั้งอยู่ในครรภ์เป็นมูล ทุกข์มีความออกจากครรภ์เป็นมูล ทุกข์เนื่องแต่สัตว์ผู้เกิด ทุกข์เนื่องแต่
ผู้อื่นแห่งสัตว์ผู้เกิด ทุกข์เกิดแต่ความเพียรของตน ทุกข์เกิดแต่ความเพียรของผู้อื่น ทุกข์ในทุกข์
สงสารทุกข์...
จาก
<http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/item.php?book=30&item=68&items=1&mode=bracket>
พยาธิทุกข์ มรณทุกข์ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส ทุกข์ในนรก ทุกข์ใน
กำเนิดดิรัจฉาน ทุกข์ในเปตติวิสัย ทุกข์ในมนุษย์ ทุกข์มีการก้าวลงสู่ครรภ์เป็นมูล ทุกข์มีการ
ตั้งอยู่ในครรภ์เป็นมูล ทุกข์มีความออกจากครรภ์เป็นมูล ทุกข์เนื่องแต่สัตว์ผู้เกิด ทุกข์เนื่องแต่
ผู้อื่นแห่งสัตว์ผู้เกิด ทุกข์เกิดแต่ความเพียรของตน ทุกข์เกิดแต่ความเพียรของผู้อื่น ทุกข์ในทุกข์
สงสารทุกข์...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น