อโลภะความไม่โลภ : กาพย์ฉบัง๑๖
๏
(เมื่อ)ความละโมบโลภมากบางเบา....................ทำให้ใจเรา
บรรเทาตัณหาสาไถย
๏
มิอยากจะมีอยากจะได้...................(ขอแค่)มีกินมีใช้
ไม่อดไม่อยากหนักหนา
๏
(มี)พอเพียงเลี้ยงดูอุปการ์...................ชีวิตชีวา
ก็สมเจตนาอาทร
๏
อยู่เย็นเป็นสุขไม่ทุกข์ซ้อน..................โศกเศร้าเร่าร้อน
อ่อนไหวไปตามความนิยม
๏
อยากมีอยากได้ในสังคม..................คลายความโง่งม
อุดมสมบูรณ์จุนจิตใจ
๏
มีเหลือก็เผื่อแผ่ไป..................(ช่วย)คนอื่นขื่นไร้
เราพลอยสุขใสฤทัยสันติ์
๏
อิ่มอกอิ่มใจในชีวัน...................(โดย)ไม่(ต้อง)แย่งแข่งขัน
สร้างบาปสาบบรรพมานมัวหมอง
๏
โสภีศีลธรรม์ครรลอง...................(มี)คุณค่า(สูง)กว่าทอง
แคล่วคล่องท่องไปไร้กังวล
๏
ผู้ไม่โลภ(ย่อม)ประสบผล....................สุขสราญวารวน
อยู่บนเส้นทางกระจ่างจร
๏
วันนี้พิบุลสุนทร..................วันหน้าสถาพร
อโลภาอากรกำธรเอยฯ
๒๗ สิงหาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น