แรงชีวิต : โคลงสี่สุภาพ
๑.กาเหว่าเกาะยอดไม้..........................ยามเย็น
ขับขานประหนึ่งเป็น.........................จ้าวฟ้า
รุ่งสาง-สนธยาเจน...........................เสียงสั่ง
ดั่งสัญญาณทายท้า..........................ถิ่นนี้กูครองฯ
๒.ละอองฝนละลานฟุ้ง..........................สุทธากาศ(สุทธ+อากาศ)
สุคนธ์กลิ่นธรรมชาติ.........................วิสุทธิ์ไซร้
เมฆานภาผงาด...............................ครองปิด
อาทิตย์อนาถไร้...............................มืดครึ้มมัวแสงฯ
๓.แรงลมมรสุมเร้า...............................โลกา
แรงกิเลสตัณหา..............................จิตรึ้ง
แรงสัญชาตญาณ์............................ห่อนหยุด
แรงดุจกระชากทึ้ง............................ทุกสิ่งให้หักหาญฯ
๔.แรงทะเยอทะยานสร้าง.......................ส่งเสริม
หัวใจเกิดฮึกเหิม..............................ขับสู้
อุปสรรคปัญหา ; เติม.......................ความแกร่ง
ปองแข็งขันไป่รู้...............................อ่อนล้าอับเฉาฯ
๕.แรงใจเอาชนะแม้..............................หินผา
แรงสติปัญญา.................................กอบเกื้อ
ความทุกข์ยากนานา.........................พลิกผ่าน
บรรณาการอะเคื้อ.............................แก่ผู้อุตสาห์ฯ
๖.แรงรัก,ริษยา,หึงฯลฯล้วน....................อารมณ์
แรงพยาบาทโง่งม............................หลากเรื้อ
แรงกดดัน(ของ)สังคม.......................ฉกาจ
(เป็น)แรงมนุษยชาติเชื้อ....................เริศร้างทำไฉน? (เริศร้าง=ละเลยไป)
๗.ความคดฉลฉ้อไคล้............................คือแรง(ไคล้=เลห์กล)
ทรงอำนาจแอบแฝง..........................จิตเหง้า
คนไม่เคยเปลี่ยนแปลง.......................จากอดีต
แรงทุจริตรุมเร้า................................ก่อสร้างอกุศลฯ
๘.ผลสนองตามกฎก้อง..........................แรงกรรม
สถิตซึ่งความยุติธรรม.........................คู่หล้า
คนตระหนักในสัจธรรม........................จงหมั่น
กวดขันกิจฉกรรจ์กล้า.........................อย่าแพ้แรงทรามฯ(ฉกรรจ์=ห้าวหาญ)
๑๓ สิงหาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น