กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

เผื่อเหลือเผื่อขาด : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

๏ ...................................................เผื่อเหลือ เผื่อขาด

คือหลัก ธรรมชาติ.............................มาตรการ อุกฤษฏ์

เพื่อความ มั่นคง...............................ธำรง ชีวิต

วัฒนา ประสิทธิ์................................ตราบนิจ นิรันดร์

๏ ...................................................ต้นไม้ สะสม

แร่ธาตุ นานนม.................................อุดม เสกสรร

เก็บตาม ต้น-ใบ................................ผลไม้ ให้ปัน

สัตว์ป่า สารพัน.................................กินกัน สืบมี

๏ ....................................................น้ำท่า สะสม

ชลธาร อุดม.....................................สมบูรณ์ วิถี

ถึงครา หน้าแล้ง................................เหือดแห้ง นที

ดำรง ชีวี.........................................อยู่ได้ อย่างไร?

๏ .....................................................ร่างกาย คนเรา

กินอา หารเข้า...................................เหล่าที่ เหลือใช้

สะสม (เป็น)ไขมัน.............................ป้องกัน วันใด

อดอยาก จักได้.................................อาศัย พึ่งพา

๏ .....................................................สุขภาพ ร่างกาย

แข็งแรง ขวนขวาย.............................อย่าไม่ ประสา

อดกิน อดนอน..................................บั่นทอน กายา

ต้นเหตุ โรคา....................................พาเจ็บ ป่วยตาย

๏ .....................................................ทรัพย์สิน สมบัติ

เสาะแสวง แจงจัด..............................ประหยัด มาดหมาย

เก็บออม รักษา...................................เผื่อพยาธิ์ กล้ากราย

แก่เฒ่า เข้าสาย(เกินไป)......................ไร้แรง แสวงเอยฯ

๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๐

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันพุธที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

เผื่อเหลือเผื่อขาด : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น