หว่านพืชหวังผล : กาพย์ยานี๑๑
๏ ลับฟ้า แล้วตาวัน.......................................ยังไม่ทัน
ห้าโมง(เย็น)ครึ่ง(ตาวัน=ตะวัน)
ลมหนาว
ราวรำพึง................................อึงคะนึง พัดระดม
๏ ตาวัน
ครั้นยอแสง.................................โลกจำแลง แปลงสีสม
โสภี
อธิคม..........................................รมย์รื่นพิศ พิจิตรา(อธิคม=การบรรลุ)
๏ คนเขลา
เอาแต่ได้................................(ส่วนการ)เผื่อแผ่ให้ ไม่ปรารถนา
เรียกร้อง
ข้อต้องตา...............................ร่ำโหยหา สิ่งต้องใจ
๏ ธรรมชาติ
ของผู้คน................................เห็นแก่ตน ยลเป็นใหญ่
ที่เห็น
อกเห็นใจ....................................คนอื่นไซร้ ไม่มากมี
๏ จึงเกิด
การเอาเปรียบ..............................คอยเหยียบย่ำ ทำบัดสี
ปานตน
เป็นคนที่...................................ไร้จริยสัตย์ ปราศศีลธรรม
๏ หว่านพืช
เพื่อหวังผล..............................(ความคิด)คู่ใจ(บาง)คน จนเช้าค่ำ
ประดิษฐ์
คิดถ้อยคำ................................ย้ำว่ามี หนี้บุญคุณ
๏ ดวงแด
เห็นแก่ได้...................................จะทำให้ ใจสถุล
แต่ถ้า
ใครการุณย์...................................จะหนุนนำ ความสุทธี
๏ ผู้ให้
(โดย)มิหมายผล..............................เปี่ยมกระมล ล้นสุขี
เมตตา
ความปราณี..................................มีอิทธิผล ล้นหลากเอยฯ
๒๖ พฤศจิกายน
๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น