โลกเหลื่อมล้ำ : กลอนคติชีวิต
๏ ทรัพย์ใน แผ่นดิน
สินในน้ำ................................คูณค้ำ เมืองไทย ไม่ขัดสน
อุดม สมบูรณ์
สุนทรดล.....................................เลี้ยงดู ผู้คน ได้ผลดี
๏ (หาก)มิละโมบ โลภมาก
อยากเกินไป..................ตั้งใจ อุตส่าห์ หาวิถี
เชื่อว่า แม้ใคร
ไม่มั่งมี.......................................ก็มี ชีวัน อันสุขสบาย
๏ ข่าวสาร บ้านเมือง
เฟื่องทุจริต............................บรรลุ อุุกฤษฏ์ ผิดกฎหมาย
โฉดฉล มนตรี
มิละอาย.....................................นักการ เมืองหลาย หมายโกงกิน
๏ พ่อค้า ประชาชน
ร่วมกลกิจ................................ชื่นชู ทุจริต ทำนิจสิน
(อยาก)รีบมั่ง รีบมี
เร่งชีวิน..................................ทรัพย์สิน สมบัติ อวดกาจกัน
๏ ต่างก็ กอบโกย
โหยหาเงิน.................................เพลิดเพลิน ใช้จ่าย คล้ายกระสัน
มือของ ใครยาว
สาวพัลวัน..................................ส่วนมือ ใครสั้น กันดารเดน
๏ สร้างความ เหลื่อมล้ำ
ค้ำสังคม............................โสมม อดอยาก ลำบากเข็ญ
คนแค่ หยิบมือ
คือผู้เป็น......................................ดั่งเช่น เจ้าของ จองปัถพี
๏ ผู้ไร้ สมบูรณ์
คุณสมบัติ......................................อัตคัด ขัดสน (อับ)จนวิถี
เหมือนสัตว์ เร่ร่อน
คอนชีวี...................................ได้มี เพียงที่เดิน เผชิญชะตา
๏ ใครขาด เกียรติยศ
และศักดิ์ศรี.............................ไม่มี เงินทอง มองไร้ค่า
เสี่ยงตาย ไปตราบ
ดับชีวา....................................หาเช้า กินค่ำ ซ้ำซากเอยฯ
๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๐
*สาวเก็บของเก่าขายวัย 31
ปี ถูกพบในสภาพมือขวากำสายไฟ ถูกไฟดูดตายคาสะพานลอย
From <https://www.thairath.co.th/content/1130770> 
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น