โลภมาก อยากมี
อยากได้ : กลอนเจ็ด
๏ สินค้า เครื่องใช้ สมัยนี้......................กระตุ้น
คนมี ความโลภหลาย
อยากมี มากๆ
อยากสบาย....................รู้สึก อับอาย หากไม่มี
๏ คือค่า นิยม สังคมโลกย์.....................หลอกล่อ
บริโภค สร้างโศกศรี
ให้คน หิวเงิน
เพลินวิธี........................เป็นหนี้ เป็นสิน ดิ้นลนลาน
๏ ความโลภ ทำให้ ใคร่ทุจริต.................ความคิด
บิดเบี้ยว เลี้ยวลดหาญ
กิเลส ตัณหา
อุปาทาน........................สัญชาต (ตะ)ญาณ เห็นแก่ตัว
๏ จึงโกง จึงกิน แผ่นดินด้าว...................เหิมห้าว
บาปกรรม กระทำชั่ว
ฉ้อโกง เขาได้
ไม่เกรงกลัว...................เวรกรรม์ พันพัว มัวมืดมน
๏ อยากรีบ อยากรวย ด้วยทางเถื่อน.........กลาดเกลื่อน
อาชีพ อกุศล
(การ)ละเมิด กฎหมาย
ถูกใจคน.............(ที่)ไม่สน ผลลัพธ์ อับจนจินต์
๏ มากพ่อ มากแม่ แลติดคุก...................ทิ้งลูก
ซุกตรม ซมถวิล
เคืองขัด กัดก้อน
เก็บเกลือกิน................สิ้นไร้ ไม้ตอก ยอกทรวงใน
๏ การรู้ เท่าทัน
(และ)การรู้คิด.................(การ)ควบคุม ความคิด จิตพิสัย
สิ่งของ (ที่)ต้องการ
นั้นเพื่ออะไร?..........จำเป็น จึงใคร่ ได้ครอบครอง
๏ ประกอบ สัมมา อาชีวะ........................วิริยะ
สะสม(ทรัพย์) อุดมสนอง
ไม่มี หนี้สิน
โศภินปอง..........................ครรลอง ผ่องผุด อุตส่าห์เทอญฯ
๑๘ ตุลาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น