เป็นพระ? : กาพย์ยานี๑๑
๏ จิตใจ
ไป่อบรม.........................เพียงโกนผม ห่มผ้าเหลือง
สถานะ
ก็ประเทือง......................พุ่งฟุ้งเฟือง ว่า"เป็นพระ"?
๏ ตัณหา ล้นเกลศ........................ปฏิเสธ
ความสมถะ(เกลศ=กิเลศ)
บัดสี
อาชีวะ...............................หาลาภ-ยศ-ทรัพย์-สักการ
๏ ศีลธรรม
งามมีไม่.......................แพร่คุณไสย ยกไพศาล
มอมเมา
หลอกชาวบ้าน................ทุ่มทำทาน ถวายเงินฯลฯ
๏ นี่หรือ
คือ"นาบุญ"?.....................เปี่ยมสถุล ปราศเก้อเขิน
โลกุต
ตระเมิน............................เพลินโลกี ยะวิสัย
๏ แก่นแท้
แล"เป็นพระ"..................คือ ทม ประพฤติไกร(ทม อ่านว่า ทะมะ=การฝึกตน)
รักษา
ธรรมวินัย..........................ไคลกิเลส เฉทตัณหา
๏ "เป็นพระ"
เฉพาะใจ....................มิต้องไร้ ผม-ห่มผ้า(เหลือง)
ใช่แค่
แก่ชรา..............................เพศภาวะ หามีผล
๏ ใครดี
มีธรรมะ............................ย่อม"เป็นพระ" ได้ทุกคน
เกื้อหนุน
เกิดกุศล........................ล้นบุญนาถ วาสนา(นาถ=ที่พึ่ง)
๏ ฝึกตน
จน"เป็นพระ"....................กิเลส ละ บาปหยาบช้า
ชีวิต
ย่อมพิชยา...........................เยี่ยงพุทธะ สาสนะเอยฯ(พิชย=ความชนะ,สาสน-=คำสั่งสอน)
๑๒ ตุลาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น