เก่าไปใหม่มา : กลอนคติชีวิต

เก่าไปใหม่มา : กลอนคติชีวิต

๏    อากาศ แบบนี้..................................บ่งชี้ เสมือน สัญญาณ

ใกล้(ฤดู)ฝน พ้นผ่าน............................ทะยาน สู่ห้วง แห่ง(ฤดู)หนาว

(อากาศ)เย็นๆ แห้งๆ............................สำแดง ประเทือง เรื่องราว

ลมเปลี่ยน ทิศน้าว...............................เย็นย้าว เยือนจาก อุดร(ย้าว=เหย้า,อุดร=ทิศเหนือ)

๏    สลับ กับฝน......................................ระคน สภาวะ อากาศ

ไม่เชือน เคลื่อนคลาด...........................แม้อาจ ประสบ พบร้อน

โลกเวียน เปลี่ยนมุม(กับดวงอาทิตย์).......คือขุม พลัง สร้างซอน

ฤดูกาล ขานย้อน.................................ก่อนหนาว เข้ามา ประจำ

๏    เหตุการณ์ แทนที่...............................เป็นวิ ถีของ โลกา

เก่าไป ใหม่มา.....................................เพราะ อ นิจจา จุนค้ำ

แม้แต่ แผ่นดิน.....................................ก็ภินท์ พินาศ กลาดกรรม(ภินท์=แตก,ทำลาย;กลาด=เกลื่อน)

ยอดเขา เยาว์ทำ..................................พุ่งล้ำ ยอดเก่า ก้าวไกล

๏    สังคม มนุษย์.....................................ไม่หยุด นิ่งงัน ดาลดล

วารวัน ผ่านพ้น.....................................ผู้คน เปลี่ยนแปลง แสดงไข

ทุกสิ่ง ทุกอย่าง....................................ล้วนต่าง พัวพัน บรรลัย

กำเนิด เกิดใหม่....................................มีอา ยุให้ คะนึง

๏    เกิดมา ต้องม้วย..................................มรณา ด้วยกัน ทั้งหมด

จงอย่า สลด.........................................เป็นกฎ แห่งกรรม ล้ำซึ้ง

ต้องรู้ จักสร้าง......................................สะอาง ผลงาน พานพึง

(ให้)โลกา ตราตรึง................................ระลึกถึง เมื่อพราก จากจรฯ

๑๕ ตุลาคม ๒๕๖๐