ตั้งจิตจั้งใจ : กลอนเจ็ด

ตั้งจิตจั้งใจ : กลอนเจ็ด

๏   ตั้งจิตใจ ให้เป็นกุศล........................ดำเนินบน ความดีวิสัย

มลทินปัด กำจัดออกไป.....................อย่าอยู่ใต้ กิเลสเจตนา

๏   ทำสิ่งใด ให้มีสำนึก.........................การตรองตรึก ตามแต่ตัณหา

มักเกิดก่อ อธรรมกรรมา....................จะนำพา เทวษเภทพาน

๏   ศีลธรรม หลักความถูกต้อง...............พึงสอดส่อง ถ่องแท้และประสาร(ประสาร=ขยาย)

เป็นเครื่องมือ ถือครองท่องคราญ........ในสังคม พิการมารผจญ

๏   มีสติ สัมปชัญญะ............................มิปล่อยปละ มนอกุศล

โลภ-ร้าย-หลง ปลงละกระมล..............พิสุทธา ประดนมลทิน(ประดน=แทนที่)

๏   (การ)ทำตามใจ ไม่ใช่อิสระ...............เพราะมักจะ โมหะถวิล

กามอุบัติ อัตตาชาชิน........................พาชีวิน ภินท์พาธอนาถเป็น

๏    พฤติกรรม เผยความเป็นคน..............ของผู้คน พ้นทางซ่อนเร้น

ยังประกาศ แจ้งชัดจัดเจน...................ความดีงาม/ทรามเด่นเช่นชู

๏   สิ่งที่ทำ นำพาประสิทธิ์.....................เปิดความคิด จิตใจให้รู้

ประจักษ์ความ จริงแท้แลดู.................สิ่งดี-ทราม ทำอยู่สู่ตรอง

๏   ทุกๆคน บนโลกใบนี้........................ไม่อาจหนี เวรกรรมตามสนอง

อย่าประมาท ศีลธรรม์ครรลอง.............ช่วยปิดป้อง ผองผิดทิศทางฯ

๔ กรกฎาคม ๒๕๖๐