กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอาทิตย์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

อย่าเอาแต่ใจตน : กลอนเจ็ด

๏ (รู้สึก)เวลา บางวัน ผ่านไปช้า.................เวลา บางวัน ผ่านไวแสน

เวลา แต่ละวัน ฤามั่นแม่น.......................เร็ว-ช้า ชั่วแล่น มิเท่ากัน?

๏ นาฬิกา ในใจ ไม่เที่ยงหรอก...................กลับกลอก รวนแล แปรเปลี่ยนผัน

ตามความ วุ่นว้า แต่ละวัน.......................(และ)ความขัน-คะนอง ของอารมณ์

๏ การทำ ตามใจ จึงให้โทษ......................มากกว่า ประโยชน์ โปรดยลสม

แต่คน ส่วนใหญ่ ในสังคม.......................นิยม ทำตาม อำเภอใจ

๏ เมื่อสม อุรา ร่าเริงส้อง...........................เมื่อมิ สมปอง ร่ำร้องไห้

คือปฏิ กิริยา ประจำใน...........................เด็กวัย ทารก ปกติเป็น

๏ สังเกต สังกา ว่าเติบโต..........................ก็ยัง พาโล โมหะเห็น

ชอบเอา ใจตน ยลกฎเกณฑ์....................ต่างคน ต่างเข็น มิเว้นวาง

๏ ทำให้ โลกา โกลาหล............................ประจญ เภทภัย ไปต่างๆ

สิ่งที่ (ตน)ชอบใจ ใครขัดขวาง.................ก็ทำ ลายล้าง สร้างอาชญา

๏ ฆ่าฟัน กันตาย ไร้วิตก............................เหตุการณ์ ปกติ มีทั่วหล้า

สงคราม เกิดวอด ตลอดเวลา....................ทำลาย ชีวา ทรัพยากร

๏ มิเอา ใจตน เป็นที่ตั้ง.............................จึงบัง เกิดสุข สโมสร

ศีลธรรม นำหน้า สถาพร...........................คลายร้อน ผ่อนเข็ญ เย็นอยู่เอยฯ

๑๖ กรกฎาคม ๒๕๖๐

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันอาทิตย์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

อย่าเอาแต่ใจตน : กลอนเจ็ด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น