กระบวนการอยุติธรรม :
กลอนเจ็ด
๏ คงขาด แค่มี
หิมะตก.........................อัศจรรย์ ผันผก เหลือไฉน
อากาศ บัดนี้
ที่เมืองไทย........................ร้อน-ฝน-หนาวได้ ทุกฤดู
๏ เหมือนกระ บวนการ อยุติธรรม.............ระอา
ระกำ นำมาสู่
หลักการ นั้นหรือ
คือ"หลักกู"...................คนรู้ ดูหมิ่น ดั่งชินชา
๏ ตำรวจ เรียกขาน
ปาน"ตะกวด"............ยิ่งยวด อธรรม์ สร้างปัญหา
อัยการ-ศาลเอื้อ
เหลือระอา.....................ต่างโดน กล่าวหา "อยุติธรรม"
๏ บาทบท กฎหมาย
ใช้บังคับ.................สับปลับ สับสน ล้นระส่ำ
ทนาย ท้ายสุด
ทุจริตกรรม......................ต่างคำ นึงว่า ต้องหาเงิน
๏ ความยุ ติธรรม
แค่คำเสนาะ.................สืบเสาะ หาได้ ให้ผิวเผิน
ความอ ยุติธรรม
ถูกดำเนิน......................ประเชิญ ปกติ ทุกวี่วัน
๏ เขาล้อ(เลียน) ก็หา
ว่าดูหมิ่น...............ยินดี หากได้ ใครเสริญสรร
เมินดู เงื่อนไข เหตุใดกัน?......................คนไทย ใครหยัน ขันประณาม
๏ ยกข้อ กฎหมาย
มาใช้ขู่......................ยิ่งดู เป็นเสนียด น่าเหยียดหยาม
กรรมชั่ว ตัวสร้าง
ต่างๆทราม...................ติดตาม หลามหลาก ยากลบเลือน
๏ เลิกที พิรุธ
และทุจริต.........................วิจิตร กิจกรรม ดีงาม(ขับ)เคลื่อน
เลิกรับ สินบน
ล้นเงินเดือน......................ศีลธรรม ย่ำเยือน อย่าเลือนราง
๏ มนา สถิต
ซึ่งยุติธรรม.........................ก่อกรรม ทำดี ปรียาสร้าง
ย่อมเป็น ที่รัก
มิจากจาง..........................อยู่กลาง ใจชน จนนิรันดร์ฯ
๑๕ มกราคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น