ความปลอดภัยในชีวิต : กลอนเปล่า
๏ คบคนดี อยู่ในสถานที่ปลอดภัย และไม่ประมาท
เป็นหลักปรัชญาใหญ่
ในการดำเนินชีวา
เพื่อความปลอดภัยและผาสุก
๏ คนมักได้รับความเดือดร้อนจากคน
คนคือเหตุ-ผล
ที่ทำให้คนเป็นทุกข์
ยิ่งกว่าสาเหตุใด
ในทุกยุคทุกสมัย
สัตว์ป่าว่าดุร้าย
ยังหลีกเลี่ยงที่จะย่างกรายเข้าใกล้คน
แต่กลับมีคนชั่วช้า
กระจัดกระจายไปทั่วทุกสังคม
๏ การแบ่งแยกหน้าที่กันทำ
นำไปสู่ความจำเป็นที่จะต้องพึ่งพาผู้อื่น
แลอาชีพสารพัดอันดาษดื่น
คนชั่วย่อมกลมกลืน-เคล้าคละเป็นหมู่คณะกับคนดี
๏ จิตคนที่ยังไม่พ้นความเป็นสัตว์
ไม่กำจัดความโฉดชั่วกลั้วบัดสี
ความเห็นแก่ตน
ล้นหลั่งดังธุลี
มากหรือน้อยมี
ต่างไปในฤดีของแต่ละคน
๏ มีสถานที่ที่ปลอดภัยและไม่ปลอดภัยในโลก
อันคนชั่วจะฉกฉวยโอกาส
ปฏิบัติการโฉดฉล
ผู้แสวงหาความปลอดภัย
พึ่งใส่ใจและระวังกมล
เลือกสถานที่อยู่
เพื่อเป็นผู้พ้น
เงื้อมมือแห่งทรชนคนสามานย์
๏ ความสูญเสียมากมาย
หลีกเลี่ยงได้ด้วยการไม่ประมาท
การเรียนรู้ที่จะเป็นผู้เข็ดขยาด
ต่อความผิดพลาดที่เพิ่งผ่านไปไม่กี่หน
คือพื้นฐานของชีวิต
ที่พิจิตรพิลาสดล
อันปัญญาชน
สนใจใฝ่พินิจพิจารณา
๏ การดำเนินชีวีมิใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ยาก
ขึ้นอยู่กับทักษะ
และใจใคร่จะมุ่งมาดปรารถนา
ตั้งมั่นเดินไปในทางที่ดี
มีศรัทธา
แสวงหาความรู้
บรรลุสติปัญญา
ย่อมเป็นหลักประกันได้ว่า
จะมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัยฯ
๒๗ สิงหาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น