ความคิด ความรู้
และความทรงจำ : กลอนเปล่า
๏ จำได้แต่ไม่เข้าใจ ...ไม่ใช่ความรู้
จำได้แต่นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ไม่เป็น
มีค่าเช่นเดียวกันกับ
ความไม่รู้
การนำความรู้ไปใช้ในทางที่ทำลายประโยชน์
ก่อให้เกิดโทษ
ชื่อว่าเป็นคนไม่รู้จักคิด
๏ ความรู้จึงต้องประกอบด้วยทรงจำและความเข้าใจ
รู้จักนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์
และไม่ก่อให้เกิดโทษ
๏ ความรู้ทำให้ชีวิตปลอดภัย
ทำให้มีความมั่นคง
สมบูรณ์พูนสุข
ทำให้ได้การยอมรับนับถือ
เกิดความมั่นใจไร้กังวล
มีชีวิตที่สงบสบาย
ความรู้จึงเป็นทรัพย์ประเสริฐ
เลิศกว่าบรรดาทรัพย์ทั้งหลาย
ในโลกนี้
๏ ความรู้จักไตร่ตรอง
รู้จักใช้วิจารณญาณ
รู้ซึ้งถึงความถูก-ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี
เรียกว่ามีความคิด
๏ การรู้จักนำความรู้
ไปใช้ในทางสร้างสรรค์สิ่งที่ดีมีประโยชน์
สอดคล้องกับกาลเทศะ
และเหมาะสมควรแก่สถานการณ์
รู้จักแยกแยะความแตกต่าง
ระหว่างสิ่งที่มีมูลค่าและสิ่งที่ทรงคุณค่า
รู้จักประเมินว่า
อะไรดี อะไรเลว
รู้จักเลือกตัดสินใจ
กระทำในสิ่งที่ถูกที่ควร
ชื่อว่าเป็นผู้รู้จักคิด
๏ มีความจำดี ไม่สู้มีความรู้ดี
มีความรู้ดี
ยังไม่เท่ามีความคิดดี
ขาดความคิด
มีแต่ความจำ ก็คงทำได้แค่ย่ำอยู่กับที่
มีความคิดแต่ความทรงจำไม่ดี
ก็ยากที่จะพบความเจริญก้าวหน้า
๏ ชีวิตจึงไม่ควรขาดสิ่งที่สำคัญ
คือความทรงจำ แสวงหาความรู้
และต้องรู้จักพัฒนาความคิด
ชีวิตจึงจะดำเนินไปถึงจุดที่เรียกว่าได้ว่า
ประสบกับความสำเร็จ ฯ
๙ สิงหาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น