ความสำเร็จที่ไร้ประโยชน์
: กลอนแปด
๏ นกนางแอ่น แล่นลม ชมอุษา...................เคียงเมฆา ร่าเริง บันเทิงไฉน
นภาครึ้ม ดูซึมเซา
กลับเร้าใจ..........................ชักจูงให้ ฝูงนก วกหากิน
๏ ใต้เมฆา สีคล้ำ
ซ่อนความลับ......................แมลงสรรพ ขับสู้ อยู่โผผิน
เมฆเลือนราง ทางเปิด
เทิดสุทิน......................(นก)นางแอ่นยัง ตั้งจินต์ บินเรื่อยไป
๏ ลองย้อนดู ประดา
มวลมนุษย์......................มิเคยหยุด ตัณหา อยากคว้าไขว่
ผลสนอง ต้องตาม
อำเภอใจ...........................ที่คอยให้ คุณค่า น่านิยม
๏ มากยิ่งกว่า เพื่อสู่
อยู่อาศัย..........................มากมุ่งหา มาให้ หมายสะสม
มากมองเห็น เป็นเรื่อง
เฟื่องชื่นชม....................มากปรารมภ์ มีใคร่ ไม่เคยพอ
๏ คิดบรรเจิด เลิศล้ำ
(คือ)ความสำเร็จ...............ปราศผลเหตุ เท็จ/จริง อ้างอิงส่อ
ประโยชน์ใด ในชีวิต
คิดเฝ้ารอ?........................อย่างจดจ่อ ขอให้ ได้สมปอง
๏ เบียดเบียนกัน และกัน
ผลาญชีวิต.................เยี่ยงพิชิต ศัตรู สู่สนอง
ภาคภูมิใจ ในตน กมล
ตรอง.............................โฉดฉลข้อง ความคิด จิตวิญญาณ
๏ ไม่รู้ว่า ตายไป
ต้องได้เกิด............................ตามเก่ากรรม ทราม/เลิศ เชิดสังสาร
ไม่เชื่อว่า นอกจาก
โลก-จักรวาล........................อีกภพอื่น ดื่นดาล ชีวันเป็น
๏ เสียเวลา สร้างตัว
ชั่วชีวิต..............................อย่างหลงผิด อวิชชา เชิดหน้าเด่น
หาใช่ความ
สำเร็จ ดังเจตเจน.............................ประโยชน์เร้น ค่าไร้ ครรไลลา
ฯ(ครรไล=ไป)
๓ สิงหาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น