ลูกล้างลูกผลาญ : โคลงสี่สุภาพ
๑.
สกุณาแลต่างสร้าง.....................รังศรัย(ศรัย=อาศัย)
เหล่าภุมรินบินไกล........................มธุรั้ง(มธุ=น้ำหวาน)
พฤกษาหน่อ-เมล็ดไคล..................พันธุ์แพร่
มีแต่มิหยุดยั้ง...............................ต่อสู้ชีวินฯ
๒.
มนุษย์ยุคหินอยู่ถ้ำ......................แทนเรือน
ล่าสัตว์พิฆาตเหมือน......................สัตว์ร้าย
เก็บผลพืชผักเลือน........................ลางสลด
เห็นอนาคตคลึงคล้าย.....................หาได้แน่นอนฯ
๓. มัววอนธรรมชาติให้.....................ประทาน
ความลำเค็ญกันดาร........................ยากพ้น
เก็บเกี่ยวประสบการณ์.....................ประจักษ์
ปลูกผักธัญพืชล้น...........................สัตว์เลี้ยงสมบูรณ์ฯ
๔.
รุ่นต่อรุ่นต่างสร้าง........................สรรเสริม
สืบวัฒนธรรมต่อเติม........................เพิ่มแล้
เผ่าพันธุ์มนุษย์เหิม..........................ครองปก
ทั่วโลกทุกทวีปแท้..........................ล้วนแต่หลากคนฯ
๕.
บรรพชนอุตส่าห์สู้........................เสาะหา
เก็บทรัพย์สินเงินตรา........................ออมไว้
จากยากเข็ญเช่นยา-.........................จกสู่
อยู่ดีมีกินใช้....................................รวยล้ำดำรงฯ
๖.
เผ่าพงศ์ลูกหลานรู้........................แต่สบาย
มุ่งมั่นความกระหาย..........................เกียจคร้าน
รักเล่นหลงอบาย-............................มุขสรรพ
จ่ายจับทรัพย์จัดจ้าน.........................ไม่รู้ค่าคุณฯ
๗. สูญทรัพย์บรรพชนสร้าง.................สะสม
ฐานะยากจนจม................................กลับย้อน
ทุกข์เข็ญคิดตรอมตรม.......................ตกต่ำ
ชีพระส่ำเดือดร้อน.............................เพราะน้ำมือใคร?
๘.
มรดกบรรพชนสร้าง........................จงรักษ์
เสริมสติปัญญาฝัก.............................ใฝ่(ความ)รู้
ทรงคุณความดีมัก..............................มาดหมั่น
ทรัพย์ศฤงคารสานสู้...........................เสาะให้เพิ่มทวีฯ
๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น