เกิดมามีคุณค่า : กลอนสุภาพ (กลอนแปด)
๏ สุรีย์ไซร้ ไร้แสง
สำแดงส่อง.............ความร้อนอุ่น สูญพร่อง ขัดข้องไข
คุณค่าคง เสื่อมสิ้น
อจินไตย...................แค่เศษหิน ชิ้นใหญ่ ในนภา
๏ ศศิมา หามี
รังสีไม่..........................ล่องลอยไป ไร้ปราศ ภาสผลา
เห็นเพียงเงา เพราสิ้น
พินทุทา.................ทาบท้องฟ้า ราตรี ไม่มีคุณ
๏ แม่น้ำหาย ใสเย็น
เห็นขุ่นคร่ำ.............สกปรกดำ ทรามเหม็น เว้นเวียนหมุน
ไม่สามารถ ใช้สอย
คล้อยเจือจุน...............ค่าสถุล โสโครก รกโลกมี
๏ เพราะอยู่เกื้อ เพื่อกูล
พูนประโยชน์......มิเป็นโทษ งดงาม อร่ามศรี
เพราะคงไว้ ไตรตรึง
ซึ่งความดี..................จึงสุพีร์ มีค่า น่านิยม
๏ ชีวิตคน สนใจ
อย่าไร้ค่า.....................เมื่อเกิดมา อย่าทราม คุณงามสม
จงสรรค์สร้าง ประโยชน์
รุ่งโรจน์รมย์............ให้สังคม โลกา สาธุกรรม
๏ อย่าได้อยู่ เยี่ยงสัตว์
เสียชาติเกิด..........คอยละเมิด จรรยา ชั่วถลำ
ก่อบาปหนา กล้าเข็ญ
เวรระยำ....................ชีพต้อยต่ำ ทรามชาติ อุบาทว์เอย ฯ
๒๖ มกราคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น