ขอปลอบหัวใจดวงน้อย : กลอนกำลังใจ
๏ หัวใจ ดวงน้อย
เจ้าเอ๋ย.............เพราะเคย เจ็บปวด รวดร้าว
ถูกทำ ร้ายหลาย
ครั้งคราว..............จนเจ้า โศกเศร้า เสียใจ
๏ ใหม่หวัง ครั้งแล้ว ครั้งเล่า.........จบลง
ด้วยเฉา เศร้าไฉน
จนเจ้า จดร้าว
จำใน.......................ฝังใส่ จิตใจ ตลอดมา
๏ มองไป ในโลก กว้างใหญ่.........ไร้ใคร
ไหนให้ ใคร่หา
มองไป ในวัน
ข้างหน้า....................ไม่มี มรรคา ดาเดิน
๏ ถึงแม้ ทิวา
สว่าง......................กระจ่าง ช่างร้าง ห่างเหิน
ถึงแม้ มีบัน
เทิงเทิน........................เจ้ากลับ ลับเพลิน พิไล
๏ หัวใจ ที่ไม่
เข้มแข็ง..................อ่อนแรง แทบเดิน ไม่ไหว
หัวใจ โศกเศร้า
เสียใจ.....................คิดอะไร ก็ไม่ จำเริญ
๏ ขอบอก หัวใจ
ให้รู้....................อย่าดู โลกเพียง ผิวเผิน
สัจจ์จริง ยิ่งใหญ่
เหลือเกิน................อย่าเมิน มองข้าม ความดี
๏ ความเห็น แก่ตน ชั่วหลาก...........โลกจึง
ลำบาก บัดสี
ความรอบ คอบควร
ชอบมี..................อย่าประมาท วิถี โลกา
๏ คนดี พอมี
อยู่มาก......................แม้ว่า หายาก หนักหนา
ด้วยกุ ศลดล
บุญญา.........................ย่อมพา เราพบ สบกัน
๏ ขอปลอบ หัวใจ ดวงน้อย..............ด้วยรอย
ยิ้มพริ้ม สุขสันติ์
ขอเป็น กำลัง
สำคัญ..........................ด้วยสัน ถว ไมตรี ฯ
๖ มกราคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น