หนึ่งรักสองใจ
ในทุ่งบัวตอง : กาพย์ยานี ๑๑
๏ รุ่งสาง
รังสิมา........................อ้อยอิ่งลา ศศิธร
อรุณ
ชุณหะรอน...........................พรายพร่างพร่า นภดล
๏ หน้าหนาว หมอกขาวนวล.........ยลชื่นชวน
ยวนกมล
ฝืนกาย
ในมืดมน..........................ฝ่าหนาวทน ปนเหน็บชา
๏ เฝ้าดู
อุษาโยค......................แย้มเยือนโลก วิโมกขา
พ้นทัณฑ์
พันธนา........................แห่งราตรี นิศากาล
๏ แมกไม้ กลางสายหมอก..........เหมือนหลบหลอก
สัพยอกศานติ์
บุษบา
บัวตองบาน.......................บนเนินดอย แม่อูคอ
๏ ทุ่งกว้าง กลางขุนเขา.............มีแค่เรา
เคล้าคู่หนอ
สวมกอด
พร่ำพลอดรอ..................สุริโย อรุโณทัย
๏ รักบาน
ปานบัวตอง.................โอภาสส่อง พริ้งผ่องใส
หยั่งราก
จากหัวใจ........................ผูกพันไว้ ใกล้ชิดกัน
๏ หายใจ
เป็นไอเห็น..................หัวใจเต้น เป็นรักหรรษ์
สองใจ
กลายหนึ่ง ;
จรร-................โลงใจแนบ แทบหัวใจ
๏ บัวตอง และสองคน.................สุริยน
พิมลใส
หนึ่งรัก
จักร้อยใจ..........................สองดวงไว้ ในดอยเอย ฯ
๓ มกราคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น