ตัดใจ....ไม่ยอมอกหัก : กาพย์ยานี ๑๑
ความรัก มักเริ่มต้น รสหวานล้น ระคนหอม
ติดใจ ในคำมอม- เมาใฝ่ฝัน มั่นอุรา
รักใคร เข้าให้แล้ว ใจตรงแน่ว แว่วโหยหา
คนหลาย ในโลกา มิหมายปอง ต้องหัวใจ
ยามได้ อยู่ใกล้ชิด เหมือนชีวิต พิสมัย
ยามแนบ แอบอุ่นไอ เหมือนสวรรค์ พิมานแมน
ได้คบ ประสบคุ้น ช่างอบอุ่น ละมุนแสน
เรียกหา ว่า " เป็นแฟน " ใจหนักแน่น โลดแล่นไป
ทว่า อนิจจัง ยากยับยั้ง พลังไหล
หมุนเวียน เปลี่ยนกาย-ใจ แม้รักแล้ พ่ายแพ้ลง
เธอผัน หรือฉันเปลี่ยน ? สัมพันธ์เพี้ยน เบียนผุยผง
เจ็บปวด ยวดยิ่งยง ติดตรึงแน่น แทนรักมี
ยามใด ได้หวนคิด สะท้อนจิต อยากคิดหนี
แผลใหญ่ ในฤดี อยู่แห่งไหน ไม่ทรมาน ?
ตัดใจ ไม่คิดถึง ตั้งจิตตรึง พึ่งธรรมศานติ์
สงบใส ไม่ผูกพาน ตัดอดีต ไม่ติดตา
ปลดปล่อย รอยรักไป ดั่งรอยทราย ไม่ถือสา
ลอยลับ กับเวลา แลทุกข์โศก รกใจเอย ฯ
๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น