อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ : พาล มีการก่อเวร เป็นเครื่องหมาย
แมลงวัน กระสันสู่
ปฏิกู ละมูลฉันท์
ติดตอม
ประนอมตันติ์ สุวคนธ์ บ่สนคลาย(ตันติ=แบบแผน)
สุทธา
ภุมาเรศ ปริเยศ วิเศษหมาย
โกสุม
ชอุ่มอาย คนธ์รส จรดจินต์
ดั่งคน
กมลบาป ธุระหลาบ ทุสาปศิล
บีฑา
คณาจิณ สมคบ ประสบกัน
คนดี
มิเสพสม ปฏิคม ประสมสันติ์
ดุจน้ำ
ปะน้ำมัน มิผสม ชโลมใจ
ราคี
กิเลสา มทะพา ลุสาไถย
พาลชน ทุรนชัย วิหิง์สา ประกอบการ
โทสา
ทุราจิต ทิฐิผิด พิสิทธิ์ฐาน
ก่อเวร
พิเรนทร์ลาญ ทุระบาป สิสาบปลาย
เวรกรรม
ตามสนอง ทุกข์นอง ประลองหลาย
วิญญาณ์
ลุอาบาย นิรยา นรกเอย ฯ(อาบาย=อบาย,นิรยา=นิรยะ)
๙ พฤษภาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น