คือดาวในคืนเดือนมืด : กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏ .....................................ปักษา
วสาน(ปักษาวสาน=วันสิ้นปักษ์)
สงัด
รัตติกาล.........................อรธาน ผ่องใส
นกฮูก
เสียงทุ้ม.......................ซุ่มร้อง ก้องไพร
จังหวะ
ดลใจ..........................ให้เศร้า เหงาทรวง
๏
.......................................ในความ มืดมิด
มากมี
ชีวิต.............................ไม่นิ(ท) ทราล่วง
แม้ที่
หลับไหล........................ยังใฝ่ ฝันปวง
ภวัง
คห้วง..............................แห่งยวง มายา
๏
........................................คนดี คือดาว
สว่าง
กลางหาว........................คราวกาฬ ปักษา(กาฬปักษ์=เดือนมืด)
โดดเด่น
เห็น(ความ)ดี................กีรติ ปรียา
งดงาม
สง่า..............................ให้ร่า เริงจินต์
๏
.........................................เหมือนความ มืดมน
คือชาญ
พาลชน.......................เหลือล้น แผ่นดิน
สู่แห่ง
หนไหน..........................พบไซร้ ไป่สิ้น
ธรรมดา
ชาชิน..........................อริน ชีวัน(อริน=ลูกล้อ)
๏
.........................................คบหา คนดี
คือทาง
สร้างศรี........................มีความ สุขสันติ์
อย่าคบ
คนชั่ว..........................อย่ามัว พัวพัน
หลุดท้น
มลทัณฑ์.....................อันตราย คลายเอย ฯ
๙ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น