๏ ลูกแมว ถูกทิ้ง ที่วัดวา.................................(พระครูรู้สึก)รกหู รกตา อนาถยิ่ง
พูดจา ขึงขัง ด่าชังชิง................................จิเอา ไปทิ้ง ให้ไกลๆ
๏ ลูกแมว ที่ไร้ ที่ให้พึ่ง...................................(จะ)จงเกลียด จงชังขึ้ง ไปถึงไหน?(ขึ้ง=แค้น, เคือง, โกรธ)
พระหนอ ก็ตัวเปล่า เข้าวัดใด......................อาศัย ชาวบ้าน ทานเลี้ยงดู
๏ เมตตา ปราณี ปฏิบัติ...................................(แสน)อัตคัด บ่หัดคิด จิตอดสู
เห็นแต่ แก่ตัว กู-ของกู...............................หาใช่ พระผู้ (เป็น)เนื้อนาบุญ
๏ บวช(แล้ว)หา เงินง่าย วินัยง่อย....................(พฤติกรรม)แปดเปื้อน เลื่อนลอย ถ่อยสถุล
ซื้อยศ ตำแหน่ง แย่งชุลมุน.........................กามคุณ มุ่นหมก แน่นอกทรวง
๏ พฤติกรรม ต่ำช้า ล้นเกลศ............................ประกาศตน ฉลเจต (เป็นผู้)วิเศษล่วง
ขาดความ ละอาย ในบาปปวง......................หลอกลวง พารา หากินเดน
๏ (คน)ชั่ว-(คน)ดี มีชุก ทุกวงการ.....................ใครพาล (ใคร)บัณฑิต? ควรคิด-เห็น(ตามจริง)
(จง)แยกแยะ (ใคร)ดี(ใคร)ชั่ว หัวใจเจน........(แต่ตน)ต้องเป็น คนดี มีศีลธรรม(เสียก่อน)
๏ (หาก)อกุศล (ละ)มูล พูนพอกจิต...................(ย่อม)มืดมิด ไตร่ตรอง (แม้)สมองล้ำ
ความโลภ-ร้าย-หลง คงครอบงำ...................(เป็น)เหตุนำ ให้คน อกุศลครอง
๏ (การ)ปฏิบัติ บูชา* หาใส่ใจ...........................หลักธรรม (มะ)วินัย มีไว้ท่อง(สวด)
มิจฉา หาเงิน เพลินครรลอง.........................ยกย่อง กราบไหว้(พระอลัชชี) ทำไมกัน?
๑๓ พฤษภาคม ๒๕๖๕
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค
*.....ผู้ใดแล จะเป็นภิกษุ ภิกษุณี อุบาสกหรืออุบาสิกาก็ตาม เป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ปฏิบัติชอบ ปฏิบัติตามธรรมอยู่ ผู้นั้นย่อมชื่อว่าสักการะ เคารพ นับถือ บูชาตถาคตด้วยการบูชาอย่างยอด
เพราะเหตุนั้นแหละอานนท์ พวกเธอพึงสำเหนียกอย่างนี้ว่า เราจักเป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ปฏิบัติชอบ ประพฤติตามธรรมอยู่ ดังนี้ ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น