๏ โลกนี้ มีปัญหา.......................................เป็น(ปกติ)ธรรมดา อย่าหลงใหล(ไม่อยากให้มีปัญหา)
ปล่อยวาง ช่างประไร............................ควร(ทำ)สิ่งใด ตั้งใจทำ
๏ อะไร ไม่สมควร.....................................อย่าขวายขวน รวนถลำ
เพราะเป็น เหตุ(แห่ง)เวรกรรม................นำพาไป ให้ทุกข์ตรม
๏ ชีวี มีปัญหา...........................................เป็นธรรมดา อย่าขื่นขม
ความสุข-ทุกข์ระทม.............................อุดมหลาย ในชีวี
๏ บ่อเกิด ของปัญหา.................................คือ(มี)ชีวา=สัจจะวิถี
ตราบยัง สังขารมี(มีการเกิด)..................ปัญหาปรี่ มีมาตาม(ไม่จบสิ้น จึงเรียกว่าวัฎสงสาร)
๏ ธรรมชาติ เป็นปัจจัย...............................กรอบ-เงื่อนไข ไม่มองข้าม
กำหนด บทบาทตาม(ติด)......................ชีวิตประจำ ทุกยามไป
๏ (หาก)กลุ้มใจ ใน(ปัญหา)เรื่องเก่า............ประเดี๋ยวเรา ก็เจอ(ปัญหา)ใหม่
กองสุม ความกลุ้มใจ.............................จะไร้สุข ทุกข์มากมี
๏ ถอยห่าง (ปัจจัย)สร้างปัญหา...................คือมรรคา คุณาศรี
กระทำ แต่กรรมดี..................................มิทำชั่ว กลั้วเกลือกดาล
๏ ความคิด จิตโลดแล่น..............................(ให้)เป็นปึกแผ่น มีแก่นสาร
หยุดปรุง แต่งฟุ้งซ่าน............................มิเป็นการ (เกิดศุภ)ผลอันใด
๏ เมื่อเกิด ความเคร่งเครียด........................จะ(เกิดการ)เบียนเบียด สติให้
ทอนบั่น ปัญญา-ใจ...............................เกิด(ความ)หลง(โมหะ)ใหล ไม่รู้ตัว
๏ ปล่อยวาง ช่างประไร...............................ยากสมใจ ในสิ่งทั่ว
โลก(ไม่ใช่ของ)เรา เลิกเมามัว................แค่(เกิดมา)ชั่วครู่ อยู่ชั่วคราวฯ
๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น