๏ ต้นไม้ เติบใหญ่โต...............................ทุกวันโผ พุ่งยอดใบ
สู่ฟ้า อดิศัย....................................อยู่เรื่อยไป ไม่ท้อถอย
๏ คนเรา เนาชีวิต...................................อย่ามัวคิด เอาแต่คอย
อยู่ไป(วันๆ) ใจละห้อย....................แดต่ำต้อย ด้อยสิ่งประสงค์
๏ ควรมี วิริยะ.........................................อุตสาหะ ทมะทรง(ทมะ*=การฝึกตน)
พัฒนา ชีวาจง................................ให้มั่นคง มุ่งตรงไป
๏ มีวุฒิ (ฒิ)ภาวะ....................................วิจารณ(ะ) ญาณเติบใหญ่
ตรึกตรอง มองการณ์ไกล.................เหตุผลใช้ ให้(ึความ)สำคัญ
๏ คงมั่น ศีลธรรมา..................................สติปัญญา ประเสริฐสรร
ขจัด อกุศลกรรม์.............................มลทินบั่น งามจรรยา
๏ เสื่อมกาย ไปตามกาล...........................(แต่)หากมนมาน แสวงหา
วิมุติ พิสุทธา..................................ยอมวัฒนา มิเสื่อมคลาย
๏ โลกธรรม ที่จำเริญ..............................ชวนเพลิดเพลิน (เมื่อ)ดำเนินสลาย
ทุกข์สรรพ คืนกลับกลาย.................ย่อมแพ้พ่าย ให้สัจธรรม
๏ ธรรมชาติ ของจิตใจ............................มักเลื่อนไหล ลงไป(ที่)ต่ำ
(การ)มุ่งเลิศ ประเสริฐล้ำ.................จึงต้องทำ จำนงเทอญ ฯ
๔ กรกฎาคม ๒๕๖๔
*ทมะ พจนานุกรมไทย เขียน ทม
แต่ผู้เขียนเพิ่มสระ "ะ" เพื่อจะได้อ่านง่าย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น